Guus Meeuwis - Tranen gelachen

^CRegen verpest een ^Fmiddag in ma^Cart, ten^Amminste dat had ze^G gedacht Maar ' ^Ck heb in m'n hoofd nog wat zonlicht bewaard, dus ik ^Fben de l^Caatste die^{Am G}lacht.

^CEn met zonder jas, s^Ftap ik naar ^Cbuiten, ^Ambegin ik m'n toc^Fht vol goei^Ge moed Ik moet^F me inhouden niet te gaan f^Cluiten, zo ^Floop ik de^G zon teg^Cemoet.

Vandaa^Fg zie ik^G m'n vrienden van^Am vroeger^G, gewoon o^Amm te zien of er ergens iets zit van die ^Fjongens in ons die nergens om vroegen ^Cdie niet wilden weten wat zwart ^Am was of w^Git.

Ik heb t^Franen gelachen, onno^Amzel gedaan en tens^Flotte tevreden.. het l^Gicht uitgeda ^Can. ^{F C F}

I^Ck word begroet met een ^Fklap op m'n sch^Couder, hoe^Am is het met jou, eerste ^Fgrap eerste gl^Gas. H^Cier in dit licht zijn we n^Fauwelijks o^Cuder,^F even een stilte d^Gan lachen^C we pas.

Ee^Fn voor e^Gen dr^Amuppelt het^G binnen, de ^Am mannen van toen veranderen nooit. Maar to^Fch is er nog zoveel nieuws te verzinnen de ^Cmannen van toen ^Amveranderen n^Gooit.

Ik heb t^Franen gelachen, onno^Amzel gedaan en tens^Flotte tevreden.. het l^Gicht uitgeda ^Can. ^{F C F}

De ste^Crren voorspellen een o^Fchtend in m^Caart die ^Amfluistert de lente^G begint En ik ^Ckan hier op dit uur geen t^Faxi meer ^Ckrijgen maar het ^Fmaakt me niet uit ... de le^Gnte be^Cgint.

Ik heb t^Franen gelachen, onno^Amzel gedaan en tens^Flotte tevreden.. het l^Gicht uitgeda ^Can. ^{F C F}

...het lic^Ght uitge^Cdaan