Boudewijn de Groot - De noordzee

Daar z^Geilde op de Noordzee, de N^Emoordzee wijd en koud Een ^Amschip zo zwaar beladen met 's w^Derelds ijdel goud Daar ^Gkwam de Spanjaard dreigen te rove^Emn ons het goud Toen we v^Amoeren op de N^Doordzee, de N^Goordzee, de N^Emoordzee Al ^Amop de Noordzee^D wijd en k^Goud.

't Was ^Gonze jongste makker, een j^Emongen sterk en koen Die spr^Amak al tot den schipper, wat z^Dult gij aan mij doen Wann^Geer ik wil gaan zwemmen, en gi^Emnds het Spaans galjoen Doen z^Aminken in de N^Doordzee, de N^Goordzee, de N^Emoordzee Al i^Amn de Noordzee^D zinken d^Goen.

Ik z^Gal U geven zilver, een w^Emapen en blazoen Mijn ^Ameigen jonge dochter zal ^Dik U huwen doen Wann^Geer gij wilt gaan zwemmen en g^Eminds het Spaans galjoen Doen z^Aminken in de N^Doordzee, de N^Goordzee, de N^Emoordzee Al ^Amin de Noordzee^D zinken d^Goen.

De j^Gongen bad de hemel, sprong d^Emaarop overboord En h^Ameeft in 's vijands scheepswand drie g^Daten toen geboord En v^Gan de trotse Spanjaard is n^Emimmer meer gehoord Op h^Ameel de wijde N^Doordzee, de N^Goordzee, de N^Emoordzee Al ^Amop de Noordzee^D meer geh^Goord

Toen zw^Gom hij naar het schip en de ^Emmannen juichten luid Maar ^Amonze schipper gaf hem zijn d^Dochter niet tot bruid Al sm^Geekte ook de jongen: "haalt m^Emij het water uit" De sch^Amipper gaf de N^Doordzee, de N^Goordzee, de N^Emoordzee Gaf h^Amem de Noordzee^D als zijn br^Guid

Toen zw^Gom hij om het schip heen, hij w^Emas zo koud en moe Vol b^Amitterheid en wanhoop riep h^Dij zijn makkers toe "Och m^Gakkers, haalt mij op, want ik b^Emen het zwemmen moe Mij tr^Amekt de koude N^Doordzee, de N^Goordzee, de N^Emoordzee Mij t^Amrekt de Noordzee^D naar zich t^Goe".

Na 't ^Ameen-twee-drie-in-godsnaam - dreef w^Deg met 't getij De k^Goene jonge zeeheld, veel j^Emonger nog dan wij En z^Amonk toen in de N^Doordzee, de N^Goordzee, de N^Emoordzee Al ^Amin de Noordzee w^Deg zonk h^Gij.