Blof - Donkerrood

^BmDe vraag is niet of er nog veel te zegge^Emn valt ^BmEn of er ruimte is voor nog meer s^Empijt Het antw^Coord is overduidelijk ^D Het antwo^Amord geeft zichze^Clf:

Mijn hart word^Bmt donk^Emerrood ^BmDonkerroo^Emd

De o^Cndergaande zon voelt niet langer^D warm ^DDe zomer is voobij En de lucht wordt^Bm Donker^Emrood ^BmDonkerroo^Emd

^BmDe vraag is zelden wie er schuld heeft ^Emen wie niet Het b^Bmloed kruipt toch waar het nie^Emt gaan kan En nu ^Cis het gen^Doeg geweest Het fe^Amest loopt op zijn einde, en de liefde^C ook

En mijn hart word^Bmt donker^Emrood ^BmDonkerroo^Emd

De on^Cdergaande zon schijnt door het laatste gl^Das Met het laatste beet^Dje wijn En het licht word^Bmt donker^Emrood ^BmDonkerro^Emod

^BmDe vraag is dus of wij nog zwaaien naar^Em elkaar En h^Bmoe je kijkt naar wie va^Emn jou was Het an^Ctwoord is over^Dduidelijk Het an^Amtwoord geeft zich^Czelf:

Je ziet me^Bm donke^Emrrood ^BmDonkerro^Emod Je ziet me^Bm donke^Emrrood ^BmDonkerroo^Emd