Capo: 1 Tuning: E A D G B E

spotify:track:1G8XdIeY8vlAUYh6uOXf3K https://www.youtube.com/watch?v=F7hYHWJ9CP4 Tekst en Muziek van Willem Vermandere Uitgewerkt voor Raf Stevens ATTENTION To play A2 UG gives 002420 but I prefer 002200 [Intro] A A A A A A2 A A2 A A [Verse 1]

^A'k Zijn ik geboren met een ^Eeindlijk ver^Astand, nog ^Evoor Jan De Wilde had ik mijn ^Dwijsheids^Atand; ^A nie zo maar eentje alhier en al^Ddaar, mijn ^Dmond zat er vol van, 't is zeker, 't is ^Ewaar. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 2]

't Is ^Anie te geloven zei de ^Emeester in s^Achole: den ^Edien speelt hier zo maar ^Dd'eerste vi^Aole; ^A 'k zijn ik onnozel met mijn groten di^Dplom, ja, ^Dda zei de meester en da was nie ^Edom. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 3]

En ^Azo is 't gegaan in ^ELeuven en in ^AGent, ^E zelfs tot in Kortrijk ge^Drocht ik be^Akend; ^A 'k heb al mijn proeven mè glorie deur^Dstaan, ja, ^Dzelfs in 't prikken was 'k niet te ver^Eslaan. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 4]

Mijn ^Avader was zot van ^Econtente^Ament en mijn ^Emoeder was preus mè ^Dzo ne stu^Adent; zelfs 'n ^Akeunink van Brussel, ie zei 't aan zijn ^Dmaten en ^Dzo had heel de wereld mij gauw in de ^Egaten. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 5]

^AWillem, zei 'tn, Willem, slimme ^Elandge^Anoot, kom ^Ein 't ministerie of ^DBelgië gaat ^Adood; nen ^Avent gelijk gij hebben wij van ^Ddoen, 'k zal ^Dik voor uw vrouwe wel de ^Ecommissies ^Adoen.^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 6]

Ik ^Amaak u minister te ^Eland en ter ^Azee, en '^Ek zorg voor nen job op den ^DBR^AT; maar 'k ^Aschopte hem buiten, dat was opge^Dklaard, ie ^Dsmeerde te vele si^Erope aan mijn ^Abaard^A2. ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 7]

Ne ^Azucht van verlichting, ge^Enoeg voor van^Adage, ^E komt 'n Heilige Geest daar nie ^Dbinnen binnen langs de ^Akave; nen ^Akapotte poot en zijn vleiren hangen ^Dsluts, maar, ^DGod den Here, gien ^Eheiligen ^Aduts.^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 8]

Guli^Aelmus, Gulielmus o ^Ecarrissi^Ame, ^E en God de Vader, hoe ^Dis 't er nog ^Amee; stijf ^Agoed en mercie, waar^Dover dat 't gaat, wel ^Dzie je gie nie dat de kerke ver^Egaat. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 9]

^AMaar, maar mijnhere den Hei^Eligen Geest,^A dat ^Egij verschiet dat verwondert '^Dt mij mee^Ast; ^A't zit in d'historie toch vol s^Dtommiteiten en 't^D geen dat ge nu ziet zijn maar futilitei^Eten. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 10]

^AVan pasters die trouwen, da^Et was toch h^Aoog tijd, en k^Eloosters die sluiten is 't dat^D die u sp^Aijt; ^Awat zeg je, de paus, dat hij zi^Dch deerlijk vergist, maar,^D Saint Esprit, is 't ooit anders geweest^E. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 11]

^A'k Heb hem dan de laatste k^Eluchten vert^Aeld, maar^E hem ook heel goed nog zijn le^Dsse gespe^Ald; ^Ae knikte van ja op den langen d^Deur, en 'k^D zag het: hij kreeg al een veel beter ko^Eleur. ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 12]

^AHij was weer aan 't kroppen^E, koekeroete^Akoe, hij ^Esloeg al zijn vleiren weer ope^Dn en toe;^A ^A'k heb 't altijd veel te serieu^Ds aangepakt, 'k zo^Du beter af en toe ne keer vloeken dat 't^E krakt.^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 13]

^ASe mensch'n je weet het en ^Eelk zegt het^A voort, 'k h^Eeb ik het gezongen en gij hebt^D het geho^Aord; ^Aals ge nie meer weet waarin of ^Dwaaruit, kom d^Dan bij mie dat is je beste besluit. ^E ^A ^A2 ^A ^A2 ^A ^A

[Verse 14]

^AIn uiterste nood zo komen z^Ee naar mie, ^A gist^Eeren Marc Galle met een woordj^D' of drie^A; ^AHerman Andries hielpe 'k ik van^D de grond en ik leerde

N.C.

Vlaams aan Florquin ^D ^E zijnen hond. ^E ^A

Willem Vermandere - Van mijn groot verstand