Tuning: E A D G B E

spotify:track:3Hsx9lWz3FIeQzUQhAJ8P5 https://www.youtube.com/watch?v=qi0COtAskGM Tekst en Muziek door Willem Vermandere Producer: Al Van Dam Jaar: 1971 Uitgewerkt voor Kim Caers [Intro] D G D G D G A D D [Verse 1]

^DMensen hort en komt al te gare, ^Dzet junder nere en ziet da'j't ver^Gstaat, want 'k ^Gga j'gaan vertellen van Piere, de ^Dbeeste, ne ^Dreus van ne vent, ne ^Arare kar^Dwaa^Gt. ^A ^D ^D

[Verse 2]

Je ^Dkon het al zien van kleins in de wiege: dat ^Dkind was uitzonderlijk kloek ge^Gmakt; hij ^Gschupte en stampte zo met z'n ^Dbeentjes, hij ^Dis zelfs ne keer deur zijn ^Awiege ge^Dzak^Gt. ^A ^D ^D

[Verse 3]

Hij ^Dgroeide, hij groeide, hij bleef ie maar groeien, ^Dgroeien zonder ende, 't was leutig om ^Gzien; zijn ^Gmaatjes in schole kwamen maar met ^Dmoeite, ze ^Dkwamen maar met moeite tot j^Aust aan zijn ^Dkni^Gên.^A ^D ^D

[Verse 4]

En je ^Dkan nu wel peinzen dat ventje had honger, een ^Dgroot boerebrood was 't beginnen nog nie ^Gweerd; zijn ^Gvader moest wroeten slag om ^Dslinger, want ^DPiere kon eten, ^Aeten lijk een ^Dpee^Grd.^A ^D ^D

[Verse 5]

En ^DPiere wrocht heel zijn leven bij de boeren en ^Dtrok ie de karre en slachtte het ^Gzwijn, e ^Gsliep in de koeistal bie de ^Dbeesten, ^Dwant in een bedde en ^Akost ie niet ^Din.^G ^A ^D ^D

[Verse 6]

En ^DPiere bleef jonkman, mo ja, zo'n posture, ^Dnie voor zijn leute want 't dei hem wel ^Gzeer; als ^G't jong volk ging dansen en vrijen langs de ^Dstrate; en ^Dheeft nog gebleit, ja, ^Ameer dan ne ^Dkee^Gr. ^A ^D ^D

[Verse 7]

Maar hij ^Dvelde de bomen en droeg z'op zijn schoere, ^Dhonderden kilo's ie smeet z'in de ^Glucht; e was ie de ^Gsterkst'n van uren in 't ^Dronde, de ^Dgrootsten bandiet goenk voor ^Ahem op de ^Dvlu^Gcht^A. ^D ^D

[Verse 8]

En de ^Dmensen zeiden, ja, ze zeggen zo vele, ^Dwaar of geen waar, maar ze zeggen 't a^Glijk; ze ^Gzeiden : Dag Piere, en peinsden, "de ^Dbeeste", zo ^Dtrekken z'een mens zijne ^Aname door 't ^Dsli^Gjk.^A ^D ^D

[Verse 9]

't Is ^Dwaar maar hij leefde ie just lijk een beeste, ^Dveel schone praat kwam d'er nie uit zijn ^Gmond; e^G goenk van ze leven nooit naar de^D messe, en^D z'hebben hem begraven lijk nen^A hond in de^D gr^Gond^A. ^D ^D

[Verse 10]

Maar ^Das'k nu nog peize op Piere, de beeste, dan s^Dchiet er in mijn kop nog altijd die ^Gwens: der ^Gmoesten der meer zijn lijk Piere de ^Dbeeste, want ^Adat was een kerel, dat was nog een ^Dmens.

Willem Vermandere - Piere de beeste