Willem Vermandere - Mijn land

^Am Mijn land dat zijn d'oneindige ^Dmluchten met hemels van ^Gtrillend zuiver ^Clicht, met regen en ^Gwind en jagende ^Amwolken, mijn blote ^Eland met zijn eindeloos ^Azicht. Mijn land zijn de ^Dmstormen laat in ok^Gtober, met meeuwen ver^Gschrikt van de zee wegge^Cvlucht, een donker ^Edak is den hemel in no^Fvember, met trage ^Creigers in de klamme ^Glucht, een donker ^Edak is den hemel in no^Fvember, met trage ^Creigers in de ^Gklamme ^Clucht.

^Am Mijn land is een oude droevige his^Dmtorie, 't gevecht voor den ^Gboterham was hier nie ge^Cnoeg, of ^Gzijt ge de groten oorlog ver^Amgeten: die duizenden ^Ejongens hier den dood in^Ajoeg. Mijn land is 't ^Dmlied van d'onnozele ^Gkinders, van scherpe ^Gkogels genees je ^Cniet, in Frankrijk, ^Ein Duitsland en Groot Brit^Ftannië staan hoge ^Cbergen van ver^Gdriet, in Frankrijk, ^Ein Duitsland en Groot Brit^Ftannië staan hoge ^Cbergen ^Gvan ver^Cdriet.

^Am Mijn land is de glimmende bruine ^Dmvet eerde, die in de maand ^Gmeie van groen is be^Cdekt, voor gulzige ^Gbeesten liggen hier de ^Ammeersen, langs grachten en ^Ebeken ver uitge^Astrekt. Mijn land tussen de ^Dmzee en de ^Gbergen, mijn weelderig ^Gzomers polder^Cland, mijn straten en ^Edorpen en mijn boeren^Fmensen, mijn Westhoek, ^Cmijn oeroud Vlaander^Gland, mijn straten en ^Edorpen en mijn boeren^Fmensen, mijn Westhoek, ^Cmijn oeroud ^GVlaander^Cland.

^Am Mijn land dat zijn mijn ontelbare ^Dmdromen, mijn krabbels, mijn ^Gdichtjes en mijn fanta^Csie, mijn ^Gplaten en boeken en mijn verre ^Amvrienden, in een land zonder ^Eliedjes daar weun ik ^Anie. Mijn land, mijn ^Dmlief, mijn vader en mijn ^Gmoeder, mijn land; mijn ^Gkinders voor d'eeuwig^Cheid, mijn land, mijn ^Elucht, mijn water en ^Fwolken, mijn land, mijn ^Ceerde gebene^Gdijd, mijn land, mijn ^Elucht, mijn water en ^Fwolken, mijn land, mijn ^Ceerde ge^Gbene^Cdijd.