Willem Vermandere - De schepping

Als ^DGod den Heere de wereld schiep en Vader Adam tot leven riep, ^Dhèt Ie in zeven dagen, zogezeid, heel de melkweg geplaveid; ^Dmet water en eerde geboetseerd, d'onmeuglijkste wezens gecreëerd, ^Dnen mammoet in nen handomdraai en een bende mussen in ééne zwaai.

^DEen zwaan en een giraffe, langgenekt, een de serpenten eindloos uitgerekt, ^D't peerd en de koe dat was nog wel, maar, och God, dienen puit in zijn bloot vel; ^Dden haring in't zout en de kabeljauw, pieren en mieren, de kraai en de pauw, ^Dezels en kwezels en nen kangoeroe, 't zwijn en den aap en de kaketoe.

^DIe schiep, Ie schiep, Ie schiep ondeurdacht, zonder besef van wat ie had voortgebracht, ^D'n beer en de wolf in ééne wip, 'n os en den ezel met nen vingerknip; ^DIe schiep berg en dal en 't zand en 't strand, 'n eik en den olm met nen tik van zijn hand, ^Dde klaver en d'haver en nen druivetros, patatten en tomaten en 't gras en 't mos.

^DIe schiep ook de lind' en den eglantier, Ie schiep op den deur voor zijn eigen plezier ^Dkrokodillen en padden en de leguaan, plankton en de kwallen in den oceaan; ^D't krioeld' in 't water en 't kroop over 't land, zonder orde of tucht zonder enigverband, ^Dmet duizenden waren ze van iedere soort, deur een fijn systeem plantte elk zich voort.

^DMaar 't kroop toch eind'lijk in God Zijnen bol, scheppen is niets maar den boel slaat op hol, ^DIe gaf scherpe klauwen aan tijger en kat en schiep de microben in den bek van de rat; ^Dde leeuw kreeg het lam, de snoek den bliek, 't wierd al opgevreten kreupel of ziek, ^Dden haas altijd wakker en 't hert op de vlucht en altijd die kreten van angst in de lucht.

^DEn dan komt de mens, verstandig en sterk, 't pronkstuk van God, de kroon op't werk, ^Die berijdt het peerd en temt den hond, stapelt stenen, boort in de grond; ^Die wriemelt en wroetelt, ie lapt en tapt, maakt ploegen en messen, ie kerft en ie kapt, ^Die delft het goud en slijpt diamant en bouwt kathedralen met meesterhand.

^DMaar ie wrokt en grolt en is onvoldaan, durft zelfs zijn broer dood te slaan, ^Domdat zijn vreemd accent hem grieft en 't kleur van zijn vel hem nie belieft; ^Dach, God, 't is simplistisch voorgesteld, 'k hè van ons raketten nog niets verteld, ^Dwe zijn al lang g'evolueerd, God, ziet dat g'u verder goed amuseert ...