Vof de Kunst - De brievenbus

^GEr was er eens een ^Bmbrievenbus die ^Cop een pleintje ^Gstond. ^CEen mooie rooie ^Dbrievenbus, hij ^Ghad een open mond. ^GDaar gingen alle ^Bmbrieven in de ^Chele dag maar ^Gdoor. ^AEn nu en dan kwam e^Dr een man van 't ^Agrote postkantoo^Dr. ^Am7Die haalde ^Ddan de ^Gbrieven uit ^Am7de brievenbus ^Dz'n bui^Gk. ^CEn deed ze ^Din een ^Ggrote grote zak, o ^Cjongens 't ^Dging zo pui^Gk. ^D

^GGisteren zei de ^Bmbrievenbus: Nou ^Cdoe ik het niet ^Gmeer. ^CIk heb er schoon ^Dgenoeg van, leg die ^Gbrieven daar maar neer ^GHij deed z'n mond dicht ^Bmmet een klap en ^Cdeed 'm niet meer ^Gopen. ^AEn alle mensen ^Dkwamen daar met ^Abrieven aangelope^Dn. ^Am7Ze riepen: De ^Dbus is di^Gcht, hoe ^Amkomt dat ^Dnou, zeg he^Ge, ^CDoe nou je mond eens ^Dopen brieven^Gbus, maar ^Cde brieven^Dbus zei: ^GNee! ^D

^GToen kwam de direc^Bmteur, de dir^Cecteur van 't postkant^Goor. ^CDie kwam daar met een ^Dhamer en een ^Gbeitel en een boor. ^GMaar wat hij ook ^Bmprobeerde, 't hielp ^Callemaal geen ^Gsteek. ^ADe brievenbus bleef ^Ddicht en werd ^Aalleen een beetje ^Dbleek. ^Am7Maar toen kwam ^Dkleine ^GPeter, ^Am7die zei: o ^Dalsjebli^Gef, ^CDoe nou je ^Dmond eens ^Gopen brievenbus want ik h^Ceb zo'n mooi^De ^Gbrief. ^D

^GEn als je het voor ^Bmmij niet doet, ^Cdan voor deze ^Gdame. ^CEn toen begon de ^Dbrievenbus zich ^Gvreselijk te schamen. ^GHij werd nog roder ^Bmdan hij was en ^Czei: Pardon, ^Gpardon. ^AHij deed z'n mond wijd ^Dopen zeg, zo ^Awijd als hij maar ^Dkon. ^Am7En alle ^Dmensen ^Gdansten om hem heen en ^Am7al die ^Dmensen ^Gzeien: ^CJe bent de ^Dallerbes^Gte brievenbus van ^Cheel de poster^Dijeeeeeeen!^G