Van Kooten En de Bie - 1948 toen was geluk heel gewoon

^GBuiten huilt de wind om 't huis Maar de ^Bmkachel staat te snorren op vier Er hangt een ^Dm6lapje voor de brievenbus En in de tochtigste ^Ekieren zit ^E7papier Wij ^Amwaren heel erg arm en ^Adimniemand hield van ons Maar we ^Ghadden thee en nog ^G+geen tv Maar wel ^G6radio en lange vin^F#7gers We ^Bmgingen nog in 't bad, haartjes ^Bdimnat Nog even op, totdat ^Amvader zei: "Vooruit, naar bed" Dan ^Adimkregen we een kruik mee Ge^Gzichten in 't behang Maar niet ^Bmecht van binnen ^Eadd9bang Toen ^Amwas geluk^D7 heel gewoon

^GBuiten huilt de wind om 't huis Maar ^Bmbinnen breidde moeder 'n warme sjaal En het ^Dm6ganzenbord op tafel stond er de volgende ^Emorgen nog hel^E7emaal Ook ^Amgingen wij naar 't bos Daar ^Adimzijn we toen verdwaald Van de ^Gweg geraakt, car^G+rière gemaakt Heel die ^G6pannenkoekensmaak verge^F#7ten En ^BmNederland herrees onder ^BdimDrees Fanny Blankers Koen die won ^Amvier maal goud in Londen Als je ^Adimjokte was dat zonde De ^Glegpuzzel kwam klaar In het ^Bmderde vredes^Eadd9jaar Toen ^Amwas geluk^D7 heel gewoon

Die ^Bbschooltas bleek het ^Bb7eerste teken ^FDat de zaak al ^F7was bekeken ^CmVoor zover^Cm7 je zonder ^Dm7plichtsbesef^A7 Je leven leed, je leven ^D7leed

^GBuiten huilt de wind om 't huis Maar ^Bmbinnen stond de kolenkit paraat En de ^Dm6stoep waarop geknikkerd werd Was het allerbelang^Erijkste stukje ^E7straat En ^AmNederland was groot en ^Adimniemand ging nog dood En ge^Gzelligheid kende ^G+nauwelijks tijd Bij wa^G6xinelichtjes van Verka^F#7de We ^Bmgingen nog in 't bad, haartjes ^Bdimnat Nog even op, totdat ^Amvader zei: "Vooruit, naar bed" Dan ^Adimkregen we een kruik mee Ge^Gzichten in 't behang Maar niet ^Bmecht van binnen ^Eadd9bang Toen ^Amwas geluk^D7 heel gewoon (rit) Toen ^Amwas geluk^D7 heel gewoon