Autoscroll
1 Column 
Text size
Transpose 0
Album: Månemannen Gm Gm/F Eb D7 Når vibå e komen, og vårsolå blør
over Bbhavet – vedCm bligredagD7sleitet; Gm Gm/F Eb D7 då ungdommen vaknar – og barndommen dør; og rett Bbmange dei Cmynskjer – ogD7 veitGm det.
Verse 2 Ein held om ei ung og ei jentemjuk hand; når han går heim frå helgenattsdansen. Og guten ho leier er heit som ein brann, men han fryse – i solrenningsglansen. Verse 3 Og ingen veit heilt kvar dei gjere seg av, for dei fotlette fara i snøen, vert vaska av regn som sig inn i fra hav - og snart skine det grønt over bøen. Chorus
GmHald i Bbhanda mi Fdu. Hald meg Cmtett innte Bbdeg. Hald meg Gmslik at eg Fkjenne eg Ebleve!
Verse 4 Det kveldest så – etter ein vårvarme dag, og foreldra spøre – og ber enn. Men det bryr ikkje dei to som søve i lag - og no sige det natt over jæren. Verse 5 Slik ligge dei fredfullt og søve dei to - dei som no er dei enaste rette – - med hender som famnar, men ligge i ro - dei er kvinne og mann etter dette- Chorus Again