Vader Abraham - Zon ouderwetse wals

^Dm's Zaterdagsavond 's avonds, dan ^Dmkomen de mensen weer ^Dmsamen en maken ple^Azier. De ^Adansvloer is leeg, aan de ^Akant staan de stoelen, de ^Atafeltjes staan weer voor ^Dmvier. ^DmMensen, gekleed voor het ^Dmfeest dat begint, het or^Dmkest speelt het eerste ak^Akoord. De ^Adansvloer loopt vol, want het ^Aritme is goed, 't is mu^Aziek die eenieder graag ^Dhoort.

Zo'n ouwer^Dwetse wals, die ^Dniemand ooit ver^A7geten kan. ^A7 Zo'n driekwars^A7maat, daar wordt je ^A7leven even ^Dvrolijk van. ^D Het is de ^Dfijnste dans, al ^D7jarenlang, voor ^Gjong en oud. ^G Zo'n ouwer^Dwetse wals, waar ^A7iedereen van ^Dmhoudt.

^Dm't Aanslaan van een biervat over^Dmstemt het geluid van mu^Dmziek, maar niemand die het ^Amerkt. De ^Aobers die lopen in ^Asmetteloos wit, rood ge^Ahoofd en over^Dmwerkt. De ^Dmmensen, die zwieren in 't ^Dmrond en vergeten voor ^Dmeven de zorg van de ^Adag. En ^Aover een draaiende ^Aschouder kijkt 'n jongen naar een ^Ameisje, met een ^Dlach.

Zo'n ouwer^Dwetse wals, die ^Dniemand ooit ver^A7geten kan. ^A7 Zo'n driekwars^A7maat, daar wordt je ^A7leven even ^Dvrolijk van. ^D Het is de ^Dfijnste dans, al ^D7jarenlang, voor ^Gjong en oud. ^G Zo'n ouwer^Dwetse wals, waar ^A7iedereen van ^Dmhoudt.

Het or^Dmkest is gestopt en het ^Dmfeest loopt ten einde, de ^Dmmensen, die gaan weer naar ^Ahuis. Toch ^Azingt iedereen nog die ^Awals op de straten en ^Adan ineens zijn ze ^Dmthuis. De ^Dmzaal wordt geboend voor de ^Dmzaterdagavond en ^Dmiedereen zal er weer ^Azijn: de ^Alichtjes, de obers, 't or^Akest zal weer spelen en ^Aiedereen zingt dit re^Dfrein:

Zo'n ouwer^Dwetse wals, die ^Dniemand ooit ver^A7geten kan. ^A7 Zo'n driekwars^A7maat, daar wordt je ^A7leven even ^Dvrolijk van. ^D Het is de ^Dfijnste dans, al ^D7jarenlang, voor ^Gjong en oud. ^G Zo'n ouwer^Dwetse wals, waar ^A7iedereen van ^Dhoudt. ^D