Vader Abraham - T allermooiste moment

Het aller^Dmooiste mo^Dment wat een ^Gmoeder ooit ^Dkent is het ^Deerste ge^Aluid van haar ^Dkind. ^D Ze heeft er ^Dlang op ge^Dwacht, daarom ^Ghuilt ze ook ^Dzacht van ge^Dluk, want een nieuw ^Aleven be^Dgint. ^{D G}Dagen en ^Gnachten ^Dkende ze ^Dpijn, maar ^Gpijnen ver^Gzachten bij dat ^Dwonder nog zo ^Aklein. Het aller^Dmooiste mo^Dment wat een ^Gmoeder ooit ^Dkent is het ^Deerste ge^Aluid van haar ^Dkind. ^D

^DMaanden van ^Aspanning ^Ggingen voor^Dbij, er ^Dkwam een nieuw ^Aleven, 't ligt ^Gnu aan haar ^Dzij. Ge^Dboren uit ^Gliefde, dat ^Dwonder zo ^Aklein, ge^Dmaakt om te ^Gleven en om ^Dwel^Dkom ^Ate ^Dzijn. ^D

Het aller^Dmooiste mo^Dment wat een ^Gmoeder ooit ^Dkent is het ^Deerste ge^Aluid van haar ^Dkind. ^D Ze heeft er ^Dlang op ge^Dwacht, daarom ^Ghuilt ze ook ^Dzacht van ge^Dluk, want een nieuw ^Aleven be^Dgint. ^{D G}Dagen en ^Gnachten ^Dkende ze ^Dpijn, maar ^Gpijnen ver^Gzachten bij dat ^Dwonder nog zo ^Aklein. Het aller^Dmooiste mo^Dment wat een ^Gmoeder ooit ^Dkent is het ^Deerste ge^Aluid van haar ^Dkind. ^D

Ze ^Dheeft al die ^Amaanden ge^Gwacht op dat ^Duur: een ^Dleven, ver^Apakt in ^GMoeder Na^Dtuur. 't Nieuwe ^Dhuis is z'n ^Gwiegje, voor de ^Dvrucht van haar ^Aschoot, ^Dere aan zo'n ^Gmoeder, haar ^Dlief^Dde ^Ais ^Dgroot. ^D

Het aller^Dmooiste mo^Dment wat een ^Gmoeder ooit ^Dkent is het ^Deerste ge^Aluid van haar ^Dkind. ^D Ze heeft er ^Dlang op ge^Dwacht, daarom ^Ghuilt ze ook ^Dzacht van ge^Dluk, want een nieuw ^Aleven be^Dgint. ^{D G}Dagen en ^Gnachten ^Dkende ze ^Dpijn, maar ^Gpijnen ver^Gzachten bij dat ^Dwonder nog zo ^Aklein. Het aller^Dmooiste mo^Dment wat een ^Gmoeder ooit ^Dkent is het ^Deerste ge^Aluid van haar ^Dkind, ^D is het ^Deerste ge^Aluid van haar ^Dkind. ^D