Urbanus - Fonske en fronske

^CFonske had een vader die zo sterk was als een reus en zo ^Fgroot dat hij de ^Gboomtoppen kon ^Craken ^CHij had twee rechter handen, het was de beste stielenman ^FAlles wat hij ^Gdroomde kon hij ^Cmaken ^CEn hij maakte een speeltuin van kilometers lang waar ^FFonske naar bel^Gieven mocht in s^Cpelen ^CMet echte cowboybergen en een piratenzee en een ^Fwoestijn met ^Gschatten en ka^Cmelen

^FEn videospelletjes en een computerzaal en een ^Cflipperkast met balletjes van ^Ggoud ^FHij kreeg ook een atoombom en een fiets en een raket en een ^Ckostuum van een echte astron^Gaut

^COp't einde van de week, was vader oh zo moe hij ^Fzei: "ik ga^G wat rusten voor^C een poosje" ^CJe mag met alles spelen, alles is van jou maar ^Fraak niet aan het ^Glichtgevende ^Cdoosje ^CToen vader terugkwam, opgewekt en fris Zat ^FFonske in zijn C^Gadillac te t^Creuren ^C"Vader ik verveel me, ik voel me zo alleen ^FKan je nog eens ^Giets laten ge^Cbeuren?"

^FEn Fonske viel in slaap en toen hij wakker werd ^CZat er daar een meisje in zijn ^Graampje ^FZe was mooier dan zijn flipperkast en zachter dan het gras ^CZe kon lachen en Fronske was haar ^Gnaampje

^CFonske en Fronske keken naar het speelgoedland ^Fvanuit het kas^Gteel van Doorn^Croosje ^C"We mogen alles hebben, alles is van ons ^Fbehalve dat ^Glichtgevende ^Cdoosje" ^CDe stofzuiger die hoorde dit en hij kroop naderbij &quo^Ft;Je mag niet in ^Ghet doosje maar je ^Cweet toch niet waarom. ^COpen jullie oortjes en luister eens naar mij. Jullie ^Fpa wordt alsmaar s^Glimmer en jullie blijv^Cen dom"

"In^F het doosje ligt de sleutel van de poort der geheimen en de ^Cringen die de koningen d^Gragen ^Feen wekkertje dat tikt tot het einde der tijden en een ^Czwaard om de dood mee te v^Gerjagen."

^CFronske werd nieuwsgierig, ze bloosde en begon ^Fjeuk in haar v^Gingertjes te kr^Cijgen ^CFonske zei: "Kijk maar eens, ik zeg het niet aan va ik ^Fgeef m'n ere^Gwoord dat ik zal z^Cwijgen" ^CMaar vader die op voorhand wist wat de kindjes gingen doen, ^Fvermomde zich in ^Geen tomatenz^Caadje ^CHij kon alles horen, hij kon alles zien want hij ^Floerde door he^Gt sleutel^Cgaatje

^FEn Fronkse nam het deksel van het doosje af en zag dat het ^Clichtje een appel zat te ^Geten ^FHet lichtje zei: "Kindertjes al wie hier van bijt, die weet ^Calles wat de anderen niet^G weten."

^CZe beten met hun tandjes het appeltje in twee en beg^Fonnen op het k^Glokhuisje te ^Ckauwen ^CFonske riep verwonderd: "Ik voel me al zo slim. Ik z^Fou mezelf een s^Gpeeltuin kunnen b^Couwen." ^CMaar vader stormde binnen, er kwam donder uit zijn stem en b^Fliksmems uit^G zijn ellebog^Cen ^CDe kindjes zakten angstig tot hun knietjes in de grond en voor't ^Feerst kwam er ^Gregen uit hun ^Cogen

^FVader sloot de kleintjes in een diepe kelder op tussen de ^Cspoken en de ^Gspinnen ^FEn nooit of te nimmer mochten ze eruit en v^Cader kwam ook nooit of nimmer b^Ginnen

^CDit alles stond in het sprookjesboek van de tovenaar maar de ^Fblaadjes die^G zijn eruit gev^Clogen ^CHij maakte ook de sterren en de aarde en de maan maar ik ^Fweet niet of dat w^Gaar is of gel^Cogen.