Trockener Kecks - Achter glas

Ik ^Emtuurde in de gracht en zag mezelf op de brug Em – C – Bm - D Op een stille nacht op de Zeedijk Ik ^Emwas bij vrouw en kind weg en dacht ik kom nooit meer terug Ik was moe van alle ruzie en ge^Bzeik Een ^Emkoude wind gleed langs mijn rug en fluisterde mijn naam Em – C – Bm - D Ik keek om maar zag geen mens op straat Al^Emleen een blonde dame rood verlicht achter een raam Ze wenkte en toen was het al te ^Blaat

Ze ^Emkleedde zich weer aan terwijl ik halfnaakt daar zat Em – C – Bm - D Toen zag ze plots mijn tranen op het bed Ze ^Emnam me in haar armen en zei stil maar lieve schat Kom vertel het eens aan Bleke ^BJet We ^Cpraatten tot het ^Gochtend werd toen ^Bmzei ze het is ^Gtijd Ik ^Cdenk dat je wel ^Gweet wat je moet ^Amdoe

-

n ^B Ze ^Cbracht me naar de ^Gdeur even ^Bmstond ik daar in ^Gstrijd En ^Amgaf haar onver^Emwachts een afscheids^Dzoen

En ik ging ^Amterug naar mijn ^Cgezin en ^Galles kwam weer ^Emgoed En ik ^Amwilde Jet be^Cdanken voor haar ^Draad ^CMaar het huis op ^Amde Zeedijk waar ^Gik haar ^Dhad ont^Emmoet Dat ^Amzocht ik uren ^Czonder resul^Dtaat Uit^Ceindelijk ben ^Amik een oud ca^Gfé binneng^Emegaan En ^Cvroeg kent hier soms iemand Bleke ^DJet Een ^Cdoodse stilte ^Amviel en men ^Gkeek me gesch^Drokken ^Emaan En ^Amiemand prevel^Cde een kort ge^Dbed

Het is ^Emveertig jaar geleden zei de kastelein toen zacht C Em – C – Bm - D Een man was smoorverliefd op onze Jet Maar zijn ^Emvrouw kwam erachter en heeft midden in de nacht Het bordeel in vuur en vlam ge^Bzet We ^Choorden Jet nog ^Ggillen maar we ^Bmkonden er niet ^Gbij Het ^Chuis is tot de ^Ggrond toe af ge^Ambrand ^B Maar ^Caf en toe vers^Gchijnt ze nog aan ^Bmiemand zoals ^Gjij Je ^Amdeed haar denken ^Emaan haar laatste ^Aklant ^D