Toon Hermans - Moe

^COh, ik vind de mensen vaa^Fm6k zo^C mat, nooit een glimlach o^Dp een zebrapad, hoe ze ^G7kijken in de tram, hij naar ^G7sus4haar en zij naar ^G7hem, ik ^G7denk wel eens: "De mensen zijn het ^Czat".

^CElk onder z'n eigen grijze ^Fm6hoed, ^Czelden maar een opgewekte ^Dsnoet, en op 't ca^G7fé-terras puilt de ^G7sus4slagroom uit het ^G7glas, ik ^G7denk wel eens: "Het gaat ons veel te ^Cgoed?

^CPa is moe, ^Cmaj7moe is moe, ^C7broer is moe en ^A7zus is moe; ^Dmoom is moe, ^Dm7tante moe, ^Gsus4iedereen is ^Cmoe. ^CVoorjaarsmoe, ^Cmaj7najaarsmoe, ^C7zomermoe en winter^A7moe, ^Dmweekendmoe, ^Dm7levensmoe, ^Gsus4waar moet 't naar ^Ctoe? ^FMoe van het politiek ge^F#dimleuter, moe van ^C/Gkranten en T^A7V, ^Dmoe van al het gepiete^G7peuter, ^G7moe en zo bla^Csé. ^{F#dim7 G7}

Moe van het ^Dm7praten^G7, moe van het ^Cleven^C, moe van ^Dm7zuur^G7 en moe van ^Czoet, ^{C A7}moe van ^D7alsmaa^D7r pootjes ^Ggeven^G, moe van ^D7zovee^D7l over^Gsus4vloed. ^G7 Daarom ^Amschree^Ammaj7uwen de ^Am7reclames in het ver^Fmoeide ^C/Eochtend^Ebblad^C7, als ik ^Fpips zie^F, neem ik ^FmPeps^Fmi en dan ^C/Gkom ik lekker ^G7popsie uit het ^Cbad. En de ^Csus4blijheid komt uit ^Cflesjes, ener^Csus4gie zit in een ^Cpil, uit am^A7/C#pullen en in^Dmjecties komt re^G7serve ^C7levens^Fwil.

Lieve ^Ebm7mens, waar is de ^Ab7tintel in je ^Dbbloed? Lieve ^Bbm7mens, waar is die blijheid en de ^Ebbloemen op je hoed? Hoe be^Abstaat het, is de ^Ab7koek al op, wat ^Dbheb je dan ge^Dbmhad? Als ^Abik de mensen zie, die ^Abmoeie mensen zie, dan ^Bbm7denk ik vaak: "De ^Eb7mensen zijn het ^Abzat". ^F#7

Oh, 'k wil niet ^Bzeggen dat ik meer ben dan een ^Bander, ^F#7 misschien wel ^Bminder, maar wat doet 't er ook ^Btoe? ^A7 Ik wil al^Dleen maar zeggen aan ieder die 't wil ^A7horen: het is niet ^D7waar, we zijn geen sikkepitje ^G7sus4moe. ^G7

Kom, gooi de ^Cloper uit, de rooie ^Amloper uit, voor ^D7elke pasgeboren baby, elke ^G7sus4bruidegom en ^G7bruid. Kom, gooi de ^E7loper uit, de rooie ^E7loper uit, voor elke ^E7zilv'ren jubilaris en voor de ^Clente aan je ^C7ruit.

Ik wil het ^Fdaglicht ^D7drinken uit m'n ^Cbeide handen, en op een ^Fduintop heerlijk ^G7ademen in het ^Cgroen. Ik voel nog ^Fzoveel vuur in 't ^F#dim7gouwe zonlicht ^Cbranden, ^C#dim7 d'r is zo ^G/Dveel, ont^D7zettend veel te ^G7sus4doen. ^G7

Want de ^Czon is niet ^F7moe, de ^Fmaan is niet ^Fmmoe, de ^D/Gsterren zijn nog lang niet uit^Gm7geblust. ^C7 En de ^Fdag is niet ^Fmmoe, de ^Cnacht is niet ^D7moe, de ver^G7sus4liefden zijn nog ^G7lang niet uitge^Ckust.

Dag ^Cmaj7zon, dag ^Am7zon, dag ^B7zalig hemel^Cding, er ^Fis geen ^C/Emacht die ^Fooit je ^C/Ekracht kan ^D7doven. ^G7 Dra^Cpeer vandaag dat ^C7kleed van licht rond ^Fons vermoeide ^Eaange^Amzicht ^Aben ^C/Gleer ons weer ^Amin het ge^A7luk ge^D7lo ^G7 - ^Cven.