Toon Hermans - Jacqueline

Ik ^Dhou van jou, zo^Dlang m'n hart zal kloppen, Jacque^Dline, ik ^Ghou van jou, omdat wij ^G#dim7voor elkander be^A7staan; ja, ik ^Dhou van jou, zo^D7lang mijn hart zal kloppen, Jacque^D7line, ik zal nooit ^Gmeer met een ^A7ander ^Dgaan.

Ik ^Bmhou van jou^D, zolang de dag blijft ^F#7lichten, ik ^D#dim7hou van jou zolang er een ^Emzon is en een ^A7maan; ^A7 ik hou van ^Djou zolang m'n hart zal ^D7dichten, Jaqueline, zelfs als de ^Gwereld zou ver^Dgaan.

Maar stel je ^Bmvoor dat die ^F#mwereld eens ver^Bmging, Jacqueline, ^Bm nee, ^F#mwerkelijk ver^Bmging, Jacqueline; en dat ik ^Bmnet op de ^C#7tram stond te ^F#wachten. En ^Bmjij was net de stad in om een ^Gblauwe blouse te ^F#mkopen, maar ^Gplotseling, daar scheuren de straten ^C#7open. ^{F# F#} En de ca^F#7fé's vallen om,^F#7 als pa^G7piercou^F#7lissen, en de ^Dtram drijft ^Dblangzaam naar z'n ^Claatste re^Bmise.

^A7 Dan komen er ^Dm7vogels, ^G7sneller dan het ge^Cluid, en ze slaan met hun ^Dm7gore vlerken^G7 alle torenspitsen van de ^Ckerken; Bm7-5 Am7 F7 E7 alsof het puntmutsen zijn van kabouters. En de prostituees liggen ^Am7tussen de ge^G/Avallen ca^Amfé's, alle bios^Amcopen staan in brand, Am Bm7-5 E7 Am Am en ergens in de stad speelt een laatste straatmuzikant.

^Am Wat zou er dan ge^Dmbeuren^G7 als er niemand meer over^C/Gbleef dan ^Gdimjij en ^G7ik, ^Edim7Jacque^E7line? Dan ^Fzouden wij ^C/Esamen ^Dmtrouwen, wij ^Gzouden ^G#7dan weer ^AmAdam en weer Eva ^G7zijn, maar onze ^C/Ekinderen, zouden die weer ^C/EKaïn en Abel ^G7he-^Cten?