Toon Hermans - In t graas van de wei

In 't graas van de ^Cwei ^Chöbbe veer same ge^G7vried ^G7 en 't graas waar zo ^G7werm^G7 en 't veldj waar zo ^Cwied; ^C en zo sjoon waar ’t ^Cmaj7waer en zo zach zòng de ^Fwèndj ^Fmen ich hauw dich zo ^Cgaer,^{D7 G7}leif ^Ckèndj. ^C

Es ich neit mee ^Czèng, ^Cbrèng mich dan mer nao ^G7hoes, ^G7 brèng mich trök nao ^G7mie landj, ^G7dao vuil ich mich ^Cthoes; ^C bie zo’n eppele^Cmaj7bömke es 't bluit in de ^Fmei, ^Fmen ich plök dich e ^Cblömke ^D7in 't ^G7graas van de ^Cwei. ^C

En wurt 't dan ^Ckawd, es 't ^Csjniet aan mien ^G7roet, ^G7 kump 't lètste kóm^G7plet^G7 en mie leidje is ^Coet; ^C dan lik op ’t ^Cmaj7veldj, die sjneewitte ^Fsjprei, ^Fmen dan lèk ich mich ^Cneier ^D7in 't ^G7graas van de ^Cwei. ^C