Toon Hermans - Ik weet een dag om te leven

Ik weet een ^Cda^C/Bbg om te ^A7leven, dat is de ^Dmdag^Dm/C om te ^G/Bleven, welke ^Cda^C/Bbg om te ^Amlev^Am/Gen, dat is geen ^D/F#vraag. ^G Ik weet een ^Cda^C/Bbg om te ^A7leven, dat is de ^Dmdag^Dm/C om te ^G/Bleven en die ^Cda^Am7g om te ^Dm7leven^G7 dat is van^Cdaag. ^C7

^FGisteren ben ik nu alweer ver^C/Egeten, ^{G/D C7 F}morgen is zo ver en nog zo ^C/Evaag; ^{G/D C7} mais je ^Fsuis, I am, ik ben totaal be^Emzeten van to^G/Dday, aujourd’^D7hui, van van^G7sus4daag. ^G7

Ik wil ^Cliggen in het gras met de ^Cmaj7zon in m’n glas, lekker ^Clang^C/Bbuit sur la ^A7terre; ik wil een ^Dmstad vol muziek en een ^Dm/Czalig publiek en een ^Dm7roos op mijn re^E7vère, ik roep in ^Amiedere taal: I ^E7/Blove you, allemaal, in de ^Fzon of onder de ^Bbsus4plu, ^C/Gweet je, weet je, wanneer ik wil ^D/F#leven: ^Dm7nu, ^G7nu, ^Cnu.

Ik wil ^Cliggen in het gras met de ^Cmaj7zon in m’n glas, lekker ^Clanguit ^C7sur la ^A7terre; ik wil een ^Dmstad vol muziek en een ^Dmmaj7zalig publiek en een ^Dm7roos op mijn ^E7revers. Ik roep in ^Amiedere taal: I ^E7love you, allemaal, in de ^Fzon of onder de ^Bbsus4plu; ^Cweet je, wanneer ik wil ^A7leven: ^Dm7nu, nu, ^G7nu, nu, ^Cnu.

En als het ^G7leven met me ^G7dansen wil blijf ik ^Cgeen seconde ^Cstaan, als het ^D7leven met me wil ^D7dansen dan ben ik ^D7niet meer van de vloer te ^G7slaan.

En ik ^Czing en ik blèr jump a ^Cmaj7hole in the air en ik ^C7huppel through the ^A7town, je suis ^Dmtellement heureux, ik ^Dmmaj7spring uit de pneu, to^Dm7day I bake them ^E7brown.

Ik roep in ^Amiedere taal: I ^E7love you, allemaal; in de ^Fzon of onder de ^Bbsus4plu; ^Cweet je wanneer ik wil ^Adim7leven: ^Dm7nu, nu, ^G7nu, nu, ^Cnu; ^{A7 Dm7}nu, nu, ^G7nu, nu, ^Cnu,^{A7 Dm}nu, nu, ^G7nu, nu, ^Cnu.