Sylwia Grzeszczak - Księżniczka

^EmZnowu Ty, z tej ponurej wieży ^Gszarych dni, Kradniesz moje serce, ^Dmusisz być ^AKsięciem. ^EmTylko Ty, mało co i przytak^Gnęłabym, Tej rutynie co z m^Diłości drwi, ^AJesteś, obok mnie,^Em obok mnie, obok mnie, obok mnie.

^EmZrób co się da, co tylko się d^Ga, Niech nasza bajka t^Drwa, Chcę jak księżniczka ^Az księciem mknąć po niebie. ^EmPrzez siedem mórz, gór, ulic i r^Gzek, Gdy inni mówią n^Die, Będziemy biec do s^Amiebie.

^EmPrzez ten mur, dziwnych spojrzeń których ^Gpełno tu, Przez czerwone światła go^Drzkich słów ^ABiegnę. ^EmPrzez miasta k^Głamstw Zmuszeni b^Diec co dnia, by poznać j^Aedną z prawd, ty i ja!

^EmZrób co się da, co tylko się ^Gda, Niech nasza bajka ^Dtrwa, Chcę jak księżniczka z k^Asięciem, mknąć po niebie. ^EmPrzez siedem mórz, gór, ulic i ^Grzek, Gdy inni mówią n^Die, Będziemy biec do s^Amiebie.

^EmRzeczywistość i ^Amarzenie ^GMuszą się^A wciąż o nas ^Embić. ^EmNaszą bajkę ^Apisz codziennie, ^GSkrytą w pr^Amozie zwykłych d^Emni.

^EmZrób co się da, co tylko się ^Gda, Niech nasza bajka ^Dtrwa, Chcę jak księżniczka z k^Asięciem mknąć po niebie. ^EmPrzez siedem mórz, gór, ulic i ^Grzek, Gdy inni mówią n^Die, Będziemy biec do s^Amiebie.