Stein Torleif Bjella - Kalas

^DmEin bygdis frå bygde mi som ha budd i ^Gbyen ei tid låg o^F6g gret, ^Gi sofaen ^Dmmin etter ^Gheimlengselen ^Dmsin

^DmHan sa; skulle ha klart meg lengji på ^Bbtjue sau og flatbrødsoll. ^FEit lite bruk^A pokker i vold ^Dmherifrå.

^DmKlukka tolv kom eksen min ho plaga uss med ^Gpsyken sin. Ho va s^F6ur o^Gg sa det va over ^Dmno. Det har vore ^Gslutt sea nitti^Dmto.

^AmHo sa; før ville du tenne på ting ^Bbno har du sykkel med vesku på ^Fluggen er tunn, f^Aeit er du og ^Dmfeiging.

^DmEin kamerat frå Kristiansund som va visna ^Gburt ei stund spratt ^F6på borde^Gt som ei f^Amjør han ville ^Gprate med Gud s^Amjøl.

^DmHan sa; om det er slik at eg fær eit liv te: ^BbKorfor må eg døy då fyrst? ^FVeit kje heilt om eg har ^Alyst ^Dmå prøve det. ^{Bb A Dm}

^DmGrise-Lars er grov og rund han sat ved sida tå K^Gristiansund. Unde ^F6middage^Gn skifta han ^Dmkarakter han bynt å k^Galle seg Vesle-^DmPer.

^DmHan sa; er det i orden at eg søv her i nott ^Bbkvelden og månen gjer meg redd ^Fi mørkre har so ^Amykje skjedd ^Dmfort og brått.

^DmOg mens månen heng og skin høyre eg at ^Geksen min, feia ^Fbygdisen^G frå gard og ^Dmgrunn. ^GGrise-Lars tek ^DmKristiansund.

^DmEg tenkji; no ha eg jaggu jammen fått det te ^Bbingen eg kjenne er slik dei ska ^Fresten kan ^Adrite og dra. ^DmTakk for meg.