Stef Bos - Salvador dali

^GTsjoe^Gnè-n-nè-n-^Gnè. ^{D7 C G}Tsjoe^Gnè-n-nè-n-^Gnè. ^{D7 C}

De ^Ghorloges die smelten als ^Gsneeuw voor de zon want de ^Gtijd heeft geen tijd voor de tijd. ^{G C} En ik ^Gzie hoe een vat met een ^Gbrandende lont zich op de ^Cweg naar het einde verkijkt. ^G

En de ^Cwoorden die horen zich^Amzelf terug, ze ^Bmslaan met elkaar op de vluch^D7t, de pi - ^Cano die zucht als een ^Amman die misschien al een ^Bmeeuwigheid leeft en zijn ^D7rust heeft verdiend.

En ik z^Gie, tsjoe^Gnè-n-nè-n-^Gnè, ^D7Salvador^C Dali. ^G Tsjoen^Gè-n-nè-n-^Gnè, ^{D7 C}

Op de ^Gstroom van een droom waai ik ^Gmee met de wind en ik zi^Ge wat ik denk als ik slaa^Gp. ^C Een ^Gvrouw onderweg naar het ^Gvolgende kind ver^Candert opeens in een ^Gschaap.

De ^Cwolken die volgen het ^Cspoor op de voet, de ^D7choas die weet pre^D7cies wat ze doet. De ^Chemel die breekt, het ^Cregent verstand, het ^D7eenzame wiel van een fiet^D7s zoekt een band. De ^Ctoren van Babel ver^Ctelt een verhaal, een ^D7oude viool zoekt een ^D7andere taal.

En ik z^Gie, tsjoe^Gnè-n-nè-n-^Gnè, ^D7Salvador^C Dali. ^G

En ik zwijg^G en hij zegt^G: ^{C F}"Kijk niet naar het ^Fschilderij, ^Gkijk alleen naar ^Gmij, ^Fzie mij in het ^Fschilderij. ^GKijk alleen naar ^Gmij, wat een ^Gcredo, wat een ^Cego en Pi^Gcasso: hij is ^Cniets. Ik ben ^Galles wat je ^Gziet, ^D7ik ben een ge^Gnie, ik ben

^D7Salvador Dali. ^GTsjoen^Gè-n-nè^G-n-nè,^{G C}Tsjoen^Dè-n-nè^C-n-nè,^{D G}Tsjoen^Gè-n-nè^G-n-nè,^G

^GHet is rood wat ik zeg, groen wat ik denk, oranje was altijd al, ver van mijn bed. ^GIk sta op de grond, de stoel zit op mij. Ik hou van Picasso en alles doet pijn, ^Gwant ik zie ... Salvador Dali.

N.C.

En opeens word ik wakker, ik kijk uit het raam, ik zie de Sagrada Familia staan. N.C. G Waar ligt de grens van wat ik niet zie, wat is een gek, wat is een genie? ^Gwat is een gek, wat is een genie? ^Gwat is een gek, wat is een genie?

^GTsjoenè-n-nè-n-nè. ^GTsjoenè-n-nè-n-nè. ^GTsjoenè-n-nè-n-nè.