Stef Bos - Normandië

^EmIn de straten van Hon^Amfleur waar Satie de wereld ^Emzag, ^Em langs de monding van de ^D7Seine in het midden van de nacht, ^G met de lichten Le ^EmHavre en de sterren in de lucht; ^G ik droom elke dag weer ^B7weg, droom elke dag die weg wee^Emr terug.

^EmLangs de eindeloze strande^Amn waar Europa werd bevrijd,^{Em Em} het was een hemel op een slagvel^D7d want ik wou je nooit meer kwijt.^G En de wereld en de tijd^Em stonden stil en keken toe ^G want alles was van o^B7ns ^B7maar alles was ons niet geno^Emeg. ^Em

Maar deze woorden zijn mijn ^Amwapens^D7 in een oorlog met de tijd, ^G de toekomst wordt ver^Emleden, het meeste wordt verge^Amten, het meeste raak je ^B7kwijt ^B7maar deze liefde blijft mij bij.

En Deauville, de oude ^Amluxe, de Place m'as tu vu, de rijke ^Emhel ^Emwaar de eenzaamheid fla^D7neert met een masker van Cha^Gnel. Het is een uitgemaakte ^Emzaak dat je de triestigheid her^Gkent zolang je zelf niet eenzaam ^B7bent, z^B7olang je zelf niet eenzaam ^Embent. ^Em

Maar deze woorden zijn mijn ^Amwapens^D7 in een oorlog met de tijd, ^G de toekomst wordt ver^Emleden, het meeste wordt verge^Amten, het meeste raak je ^B7kwijt ^B7maar deze liefde blijft mij bij.

^{Em Am D7} R^Gm Am Mijn toekomst wordt verleden, het meeste wordt vergeten, het meeste raak ik ^B7kwijt ^B7maar deze liefde blijft mij ^Embij. ^{Am Em Am} Em Am Em Am Am Em Em