Rob de Nijs - De donder rolt

^AmHalf vier in de morgen, ^Fis het al zo laat, hij loopt ^Ehaastig naar zijn auto in een uitgestorven ^Amstraat; ^Amregendruppels op de voorruit, er hangt ^Fstorm in de lucht, ^Eop de vlucht uit een motel, de bekende weg te^Amrug, en de donder ^Grolt^E, en de donder ^Amrolt.

^AmAlle lichten branden in hun ^Fhuis daar ver vandaan, ^Ezij wacht bij de telefoon met een vale duster ^Amaan; ^Amkon ze maar geloven ^Fdat ze zich vergist ^Een dat het door de storm komt, dat hij er nog niet ^Amis, en de donder ^Grolt^E, en de donder rol^Amt. ^{G Am}

En de donder ^Frolt^G en de bliksem ^Amkraakt en de liefde ^Fbran^Gdt waar ze wordt ge^Eraakt. En de storm raast ^Fdoo^Gr en de maat is ^Amvol, diep in haar ^Fhart^G waar de donder ^Amrolt.

Ze ^Amstaat al bij de voordeur als ^Fhij het pad oprijdt, ^Egooit zich in mijn armen al haar angst en ^Amspijt; ^Ammaar in de wind drijft een vreemd parfum een ^Fgeur die aan hem kleeft, ^Ede bliksem licht haar ogen op en hij weet dat zij het ^Amweet, en de donder ^Grolt^E, en de donder ^Amrolt. ^{G Am Am Am Am}

En de donder ^Frolt^G en de bliksem ^Amkraakt en de liefde ^Fbran^Gdt waar ze wordt ge^Eraakt. En de storm raast ^Fdoo^Gr en de maat is ^Amvol, diep in haar ^Fhart^G waar de donder ^Amrolt.