Nikos Oikonomopoulos (Νίκος Οικονομόπουλος) - Gia kapoio logo

Για κάποιο ^Emλόγο, σε συνάντησα και τώρα σ' έχω χ^Gάσει ούτε δάκρυ μου δε σ' έχει ξεθωρι^Dάσει σαν μελάνι στο βρεγμένο μου χαρ^Amτί Για κάποιο ^Emλόγο πιο πολύ βαραίνουν όσοι μας πον^Gάνε ποιον αγάπησες, απ' όσους σ' αγαπ^Dάνε στα βαθιά σου, πες μου, έχεις κοιταχτ^Amεί με λίγο φ^Cόβο,^D με λίγο ^Emφόβο

^CΠοιος να ξέρει,^D ποιους μαγεύεις, ^Em ποιες ζωές πατάς,^C έτσι που κοι^Dτάς

Για κάποιο λόγο γίναν ^Emόλα, ήταν φαίνεται μοιραίο να μ' αφ^Gήσεις Σε αγάπησα για να με τραυματί^Dσεις και στη γη να με γκρεμίσεις ουρα^Amνέ Για κάποιο λόγο γίναν ^Emόλα κι ίσως κάποτε θελήσεις να τα βρο^Gύμε Για ένα λόγο μας συμβαίνουν όσα ζο^Dύμε Και μπορεί και να μη μάθουμε πο^Amτέ αυτό το λ^Cόγο,^D για κάποιο ^Emλόγο

Για κάποιο ^Emλόγο, τα αινίγματά σου δεν μπορώ να λ^Gύσω Όσα μ' έδεσαν μαζί σου να διαλ^Dύσω Και να γίνεις μια ανάμνηση θαμ^Amπή Για κάποιο ^Emλόγο, σου τα χάρισα κλεμμένα και δοσμ^Gένα Μάτια, πόρτες μου, παράθυρα κλεισμ^Dένα Κι αν περάσει η ελπίδα δε θα μπ^Amει... Της το ξεκ^Cόβω,^D της το ξε^Emκόβω

^CΠοιος να ξέρει,^D ποιους μαγεύεις, ^Em ποιες ζωές πατάς,^C έτσι που κοι^Dτάς

Για κάποιο λόγο γίναν ^Emόλα, ήταν φαίνεται μοιραίο να μ' αφ^Gήσεις Σε αγάπησα για να με τραυματί^Dσεις και στη γη να με γκρεμίσεις ουρα^Amνέ Για κάποιο λόγο γίναν ^Emόλα κι ίσως κάποτε θελήσεις να τα βρο^Gύμε Για ένα λόγο, μας συμβαίνουν όσα ζο^Dύμε Και μπορεί και να μη μάθουμε πο^Amτέ αυτό το ^Cλόγο^D, για κάποιο ^Emλόγο

Για κάποιο λόγο γίναν ^Emόλα, ήταν φαίνεται μοιραίο να μ' αφ^Gήσεις Σε αγάπησα για να με τραυματί^Dσεις και στη γη να με γκρεμίσεις ουρα^Amνέ Για κάποιο λόγο γίναν ^Emόλα κι ίσως κάποτε θελήσεις να τα βρο^Gύμε Για ένα λόγο, μας συμβαίνουν όσα ζο^Dύμε Και μπορεί και να μη μάθουμε πο^Amτέ αυτό το ^Cλόγο^D, για κάποιο ^Emλόγο