Jaromír Nohavica - Mikymauz

^AmBudzę się szarym świtem^G i chwytam się za serce ^Fczy coś tam j^Eeszcze bije,^Dm czyżbym miał j^Eeszcze szczęście? ^AmA może jest już po mnie,^G bo mam buty woskowane ^Fku śmierci k^Eołowrotek, b^Dmezsensowny t^Een sam ran^Amek.

^AmNie ma z kim, nie ma o czym, ^Gnie ma co i nie ma jak ^Fnie ma gdzie i n^Eie ma po co,^Dm każdy jest z s^Eobą sam. ^AmWychudły Don Kichot si^Godła swą Rozynantę, ^Fa ślepy b^Eóg za sterem ^Dmznów prowadzi n^Easza łaj^Ambę.

^ETelefon^F niech milczy -^Dm nagranych ^Euczuć dramat, ^Ezłe wieści j^Fak bezpieka^Dm także przych^Eodzą z rana. ^DmJuż na wpół czujny, na wp^G7ół złapany w nocy wnyki, ^Cmógłbym się zaśmiać, l^Eecz mam uśmiech Myszki Miki ^AmRanki bym z^Am/Gniszczył. ^{F E Am}

^AmW radiu gra Chick Corea -^G prezenter dobry człowiek - ^Fzaprawdę j^Eest wesoło n^Dmiczym w rodz^Einnym grobie. ^AmUśmiecham się jak mumia,^G mam wory pod oczami, ^Fróżowy św^Eit mnie nudzi^Dm a dzień nowy j^Euż nie ma^Ammi.

^AmCoś pleciesz o tym co byś zn^Gowu ze mną robić chciała, ^Fpomału st^Eygnie pościel, d^Dmołki po rozgrz^Eanych ciałach. ^AmWszystko obleka szarość - j^Gak tu orzec czyjąś winę, ^Fdrwal machnął sw^Eą siekierą,^Dm łączącą prz^Eeciął li^Amnę.

^EDwa łóżka j^Fak dwa kraje dz^Dmielą pogran^Eiczne słupy, ^Ewzdłuż ozdób n^Fa tapecie ci^Dmągną się kolcz^Easte druty. ^DmGdy sen nadejdzie błogi, j^G7uż nie męczą żadne zmory. ^Cwszak była we mnie miłość - dz^Eiś jest pusta złość i gorycz. ^AmDruty bym z^Am/Gniszczył. ^{F E Am}

^AmPrzeklęta ta godzina,^G ten moment, chwili przelot, ^Fgdy rzeczy s^Eię wahają^Dm na styku cz^Eerni z bielą, ^Amgdy jeszcze półmrok toczy^G odwieczną wojnę z brzaskiem, ^Fbezsenność j^Eest cierpieniem,^Dm palącym w ^Eoczach piask^Amiem.

^AmA wszystko huczy w głowie^G i tępo kłuje w boku, ^Fchciałbym na d^Eobre zasnąć,^Dm nie myśleć ^Ei mieć spokój. ^AmZ łokciami na kolanach sł^Gyszę jak łzy twoje płyną ^FNa życie j^Euż za późno -^Dm za wcześnie, ż^Eeby gin^Amąć.

^ECo było j^Feszcze wczoraj, ^Dmniepotrzebne dz^Eiś nikomu, ^EOstatni k^Fawy łyk, bo n^Dmie ma więcej k^Eawy w domu. ^DmWszak przyjdzie, co przyjść musi,^G7 nadejdzie nieproszone, ^CChleb z masłem zawsze spada n^Ea posmarowaną stronę ^AmMasło bym z^Am/Gniszczył ^{F E Am}

^AmMówisz mi o nadziei^G i siecią słów oplatasz, ^Fco jak szpieg^Eowskie sondy^Dm krążą dook^Eoła świata. ^AmRozebrać się z piżamy m^Goże bym i umiał jeszcze, ^Fdwadzieścia l^Eat mówiłem, d^Dmziś mi się już m^Eówić nie c^Amhce.

^AmZ plakatu w ubikacji kn^Gur opasły do mnie mruga, ^FPędząc zab^Eiera wszystko^Dm spienionej w^Eody struga. ^AmSpłukuje to, co było^G i niesie wprost do ścieku, ^Fa mnie tu prz^Eyjdzie zostać,^Dm nim zbraknie m^Ei oddec^Amhu.

^EMacam się p^Fo nadgarstku,^Dm na dworze p^Erawie świta, ^Ezegar godz^Finy bije ^Dmi kolejnym dn^Eiem nas wita. ^DmJuż na wpół czujny, na wp^G7ół złapany w nocy wnyki, ^Cmógłbym się zaśmiać głośno l^Eecz mam uśmiech Myszki Miki ^AmMiłość bym z^Am/Gniszczył. ^{F E Am}

^AmBudzę się szarym świtem^G i chwytam się za serce ^Fczy coś tam j^Eeszcze bije,^Dm czyżbym miał j^Eeszcze szczęście? ^AmA może jest już po mnie,^G bo mam buty woskowane ^Fku śmierci k^Eołowrotek, b^Dmezsensowny t^Een sam ran^Amek.