Jan Smit - Dan volg je haar benen

^CElke dag, is als een ^Gzelfde dag. De ^Amwekker luidt de morgen ^Emin. Je l^Fuistert naar de radio, een vage ochtendshow doet je ont^Gwaken.

Een ^Cvogel fluit, je moet de ^Gdeur weer uit. Op ^Amweg naar school, of aan het ^Emwerk. Er ^Flacht opeens een meisje blij, je haalt je schouders op, ze gaat voor^Gbij

Maar ^Cdan volg je haar ^Fbenen En ^Dkijkt zolang je kijken ^Gkan. Va^E7naf haar hoofd, tot aan haar ^Amtenen, is ^Fzij de droom van elke ^Gman. Ja, ^Cdan volg je haar ^Fbenen En ^Dkijkt zolang je kijken ^Gkan Van^Eaf haar hoofd tot aan haar ^Amtenen, is ^Fzij de stoutste ^Gdroom van elke ^Cman.

^CElke lach die je voor ^Gdeze zag, was ^Amniet zo lief als die van ^Emhaar. Ze ^Flijkt een heel gewone meid, de keurig aan je vraagt opzij te ^Ggaan.

Maar ^Cdan volg je haar ^Fbenen En ^Dkijkt zolang je kijken ^Gkan. Va^E7naf haar hoofd, tot aan haar ^Amtenen, is ^Fzij de droom van elke ^Gman. Ja, ^Cdan volg je haar ^Fbenen En ^Dkijkt zolang je kijken ^Gkan Van^Eaf haar hoofd tot aan haar ^Amtenen, is ^Fzij de stoutste ^Gdroom van elke ^Cman.

Va^E7naf haar hoofd tot aan haar ^Amtenen, is ^Fzij de stoutste ^Gdroom van elke ^Cman.