Jacek Kaczmarski - Pan podbipięta

^Bm- Krwi, ^Akrwi, ^Bmkrwi! - ^Bmkrzyczał ^APan ^BmZagłoba ^ANa widok trupa ^F#7Pana Podbipięty ^Bm- Krwi! -^A zawrz^Bmasnęła ^Bmzbara^Aska ^Bmzałoga ^AA Litwin chwiał się, ^Ddo belek przybity ^EmŚwięty Sebastian ^Bmstrzałami przeszyty ^GSłodki, niewinny, ^F#7cichy, ^Bmobojętn^Ay ^{Bm Bm A Bm}

^BmRycerz ^Abez ^Bmskazy, ^Bmco jak ^Asmok ^Bmgruchotał ^ACzerń (co jest czerń? ^F#7Dzisiaj nie ma czerni) ^BmNa jasn^Aej ^Bmtwarzy ^Bmślad ^Agrotu ^Bmi cnota, ^AKtórej się Longin ^Dradośnie wyzbyłby ^EmPo tym, jak jednym ciosem ^Bmzerwał trzy łby ^GLudzi, o których ^F#7wierzył - ^Bmże niewier^Ani^Bm...^{Bm A Bm}

^DLecz przecież krew ta ^Ajest tak miła Bogu ^DŻe zaraz kreskę ^Aw niebieskim rejestrze ^BmZarabiał szlachcic ^Gsiekąc tępych wrogów ^F#Co tylko po to wchodzili w granice ^BmSłabej, lecz wiecznej Rzeczypospolitej ^GAby się mogła ^F#na ich trupach ^Bmwesprze^Ać ^Bm

^BmKiedy ^AZagł^Bmoba ^Bmpił ^Amiód (^Bmnie dla chamów) ^APicie to było inne, ^F#7niż Bohuna: ^BmHoryłka, ^Abec^Bmzka ^Bmdziegciu, ^Awymiar ^Bmstanu ^ANieszczęśliwego, ^Ddzielnego Kozaka, ^EmCo śmiał kniaziównę kochać - ^Bmzawadiaka - ^GCham, co boskiego ^F#7się nie zląkł ^Bmpioru^Ana^Bm. ^{Bm A Bm}

^DI na paliki ^Azaostrzone świeżo ^DGładko nizali się ^Astron cierpiętnicy. ^BmKról płakał, modlił się, ^Ggłęboko wierząc ^F#Że hekatomba historię oczyści ^BmJak wiatr las czyści ze sczerniałych liści ^GBy pole bitwy ^F#gniło dla ^Bmwinnic^Ay.^Bm

^Bm- Krwi, ^Akrwi, ^Bmkrwi! - ^Bmkrzyczał ^APan ^BmZagłoba ^AI krew się lała ^F#7sprawiedliwie, szczodrze; ^BmLecz ^APan ^BmLonginus, ^Bmrycer^Astwa ^Bmozdoba ^ANie mógł pozornych ^Dtryumfów być już świadkiem, ^EmGrymasem śmierci ^Bmdając znać ukradkiem ^GŻe wie zbyt wiele,^F#7 by było mu ^Bmdobrz^Ae.^{Bm Bm A Bm}