Jacek Kaczmarski - Autoportret witkacego

^GPatrzę na świat z na^D6wyku ^GWięc to nie od ^D6narkotyków ^AmMam cze^Emrwone oczy doświa^Gdczalnych kró^D6lików ^GWstałem właśnie od ^D6stołu ^GWięc to nie z mo^D6zołu ^AmMam zaci^Emśnięte wargi zgło^Gdniałych Mo^D6ngołów

^GSłucham nie słów, lecz ^D6dźwięków ^GWięc nie z myśli fe^D6rmentu ^AmMam odsta^Emjące uszy na^Giwnych konfi^D6dentów ^GWszędzie węszę ban^D6dytów ^GWięc nie dla kolo^D6rytu ^AmMam ty^Empowy cień nosa skrzy^Gwdzonych Se^D6mitów

^DmWidzę kształt rzeczy w ich ^Amsensie istotnym ^DmI to mnie czyni wielkim^Am oraz jednokrotnym W odró^Emżnieniu od was, ^Amktórzy, Państwo wy^B7baczą Je^Emsteście wierszem idioty^B7 odbitym na powielaczu Je^Emsteście wierszem idioty^B7 odbitym na powielaczu

^GDosyć sztywną mam ^D6szyję ^GI dlatego wciąż ^D6żyję ^AmŻe poli^Emtyka dla mnie ^Gto w krysztale po^D6myje ^GUmysł mam twardy jak ^D6łokcie ^GWięc mnie za to nie ^D6kopcie ^AmŻe rewo^Emlucja dla mnie ^Gto czerwone pa^D6znokcie

Wraż^Gliwym jest jak mem^D6brana ^GZatem w wieczór i z ^D6rana ^AmTrzęsę się ^Emjak śledziona z wę^Ggorza wy^D6rwana Za^Ggłady świata się ^D6boję ^GWięc dla poprawy na^D6stroju ^AmWrzeszczę jak ^Emdziecko w ^Gciemnym zamknięte po^D6koju

^DmJa, bardziej niż wy jeszcze^Am, krztuszę się i duszę ^DmJa, częściej niż wy jeszcze^Am, żyć nie chcę, a muszę ^EmAle tknąć się ni^Gkomu nie dam^F i dla^Emtego ^EmGdy trzeba będzie, ^Gsam odbiorę ^Fświatu Wi^Emtkacego