Herman van Veen - Een vriend zien huilen

^DNatuurlijk wordt alom ges^Bmtreden ^Den zwijgt voor velen de mu^Gziek ^Emde tederheid is over^Aleden en de illusies zijn dood^Dziek ^DNatuurlijk laat zich alles ^Bmkopen ^Dvoor wie er maar het meeste ^Gbiedt ^Emen worden bloemen stukge^Alopen ^A7maar een vriend zien huilen ..... kan ik ^Dniet

^DNatuurlijk hebben wij verl^Bmoren ^Den wacht de dood ons aan h^Get eind ^Emmet onze schouders v^Aer naar voren staan wij nog amper over^Deind ^Dnatuurlijk zijn wij vaak be^Bmdrogen ^Den liggen vogels in het riet^{G Em}die voor het laatst hebb^Aen gevlogen ^A7maar een vriend zien huilen .... kan ik n^Diet

^DWorden er steden stukgesme^Bmten ^Ddoor kinderen van 50 jaar ^{G Em}dan wordt het leed w^Aeer gauw vergeten voor nieuw verdriet of n^Dieuw gevaar ^Den die stations vol met ver^Bmdwaalden ^Dal te ver heen voor elk verd^Griet ^Emgeen enk'le waarheid die^A het haalde ^A7maar een vriend zien huilen ..... kan ik ^Dniet

^DNatuurlijk spiegels zijn i^Bmnteger ^Dgeen moed genoeg om jood t^Ge zijn ^Emniet elegant genoeg ^Avoor neger geen licht alleen maar v^Dalse schijn ^DIn eigen kilheid zo gevange^Bmn ^Ddat men voor liefde zich ver^Gschuilt ^Emzo aan het eind van elk ^Averlangen ^A7maar dan een vriend te zien .... die huil^Dt