Guus Meeuwis - Te lang

Vanda^Aag is een dag als zovelen Die nauwlijks verrassingen kent^Bm, we zijn het gewend ^A We wet^Aen ons leven te delen Omdat je er al zolang be^Bmnt, we zijn het gewend^A

Je op^Eent het gordijn en ik mijn^D ogen Eerst ko^Emt de zon, de wind en daar ben j^Dij

Ik h^Aad te lang niet zo naar jou geke^Eken Verb^Alind door het geluk van alle da^Eg Dat ik van je houden m^Aag

Van^Aavond gaan wij met z'n tweeen Terug naar de kamer vban toe^Bmn, dat moeten we d^Aoen Wa^Ant het lijkt nu al zolang geleden Dat je mij overwon met die zoe^Bmn, de kamer van t^Aoen

En wi^Esten wij veel wat er nog zou k^Domen In el^Ek geval de zon de wind en w^Dij

Ik h^Aad te lang niet zo naar jou gek^Eeken Verb^Alind door het geluk van alle d^Eag Dat ik van je houden m^Aag

En e^F#mlke dag vertel ik je hoe mooi^D je bent Vana^F#mf nu zing ik je elke nacht in ^Dslaap Gelo^Bmof me, gel^Doof me

Ik h^Aad te lang niet zo naar jou ge^Ekeken Verb^Alind door het geluk van alle d^Eag Het ^F#mspijt me dat ik voor je heb ve^Erzwegen dat ik van jou houden m^Aag (x2)