Boudewijn de Groot - Zonder vrienden kan ik niet

Je ^Amkunt desnoods wel zonder geld al ^Bbis dat voor je maag niet fijn Nog ^Gerger als een ^Cvrouw je kwelt, want ^Amdan doet ook je ^Ehart nog pijn Ik ^Amweet het kan vers^Echrikkelijk zijn Liefst ^Amheb ik een vriend met wie ik alras lang^Bbdurig zeuren kan hoe het was en ^Gik heb troost in ^Cmijn verdriet Mijn ^Fmakkers, schenk me nog een glas, want ^Ezonder vrienden ^Amkan ik niet

Raar ^Amis het leven toch, ik hou al ^Bbniet zo veel van alcohol, maar ^Guitgerekend ^Com een vrouw sla ^Amik naar binnen ^Etot ik vol en ^Amsnikkend van de ^Ebittere lol su^Ambiet in slaap val in een stoel Daar ^Bbvindt een vriend mij, ruimt mijn boel Ik ^Gwankel, prevel ^Cvals een lied om^Fdat ik me toch gelukkig voel, want ^Ezonder vrienden ^Amkan ik niet

Be^Amdrogen ben ik vaker wel, ook ^Bbheb ik meer een vrouw bemind Uit ^Gging het steeds, maar ^Caan die hel denkt ^Amtoch geen mens als ^Ehet begint, een ^Amman blijft toch al^Etijd een kind Wie ^Amdroomt niet van het paradijs, in^Bbeens wordt niemand oud en wijs Je ^Gkrijgt voor vreugde ^Cvaak verdriet, niet ^Fover rozen gaat de reis, maar ^Ezonder vrienden ^Amkan ik niet.

Laat ^Ammij maar schuiven, want ik red er ^Bbtoch nog altijd wel iets van Nu ^Gprince, verhoor dan ^Cdit gebed, neem ^Amalles als het niet ^Eanders kan, all^Ameen mijn vrienden, ^Elaat die dan Er ^Amblijft mij anders niets, o Heer, ramp^Bbzaliger kan toch niet meer Ter^Gwijl u mij in ^Ctranen ziet, zweer ^Fik desnoods: ik drink niet meer Maar ^Ezonder vrienden ^Amkan ik niet