Autoscroll
1 Column 
Text size
Transpose 0
Capo: II
Er was een tCijd voor ik je kGende dat ik lCeeg, maar vol ellFende vloekend Eop de hele Ambende in een D7kroeg te wachten Gzat. Tot het mCeisje van mijn dGromen op een Cdag voorbij zou Fkomen en ik lEiet mijn tranen sAmtromen als ik D7weer een Gkater Chad.
En dat Gmijn geliefde vrCienden, waarmee Fik de muzen dGiende en geen rooie cent verCdiende ook al hDad ik nee gezeGgd. 's Avonds aCan kwamen gelGopen om een pCraatje aan te kFnopen en dan 'Es morgens straalbeAmzopen op de stDoep werGden gelegdC.
Er was een tijd dat ik het meeste te vertellen had op feesten waar ik met verlichte geesten vaak de politiek besprak. Waarin wij ons nooit vergisten mensen die het beter wisten waren allemaal fascisten die het die het aan verstand ontbrak. Toen ik naar mijn navel staarde en mij communist verklaarde en met alle andere waarden op de bom te wachten zat. Toen die maar niet wilde vallen hoorde men al spoedig lallen en we lagen met z'n allen wereldvredig op de mat. In die tijd kon ik de vrouwen met een kennersoog beschouwen en ik wilde nimmer trouwen want dat kwam me niet van pas. 'K wilde enkel samenwonen met een zwart geklede schone om de burgerij te tonen hoe ruimdenkend ik wel was. Maar het was niet te vermijden dat ik eenzaam was bij tijden zo dat ik vertwijfeld vrijde met een meisje van ballet. Welke schoonheid snel verdorde 's morgens bij het wakker worden
met de beuken op de borden en de kruimels in het bed.G Op en dCag kwam ik jou tGegen lief en kClein en zo verFlegen druipend Ein de lenterAmegen in de D7grote vreemde sGtad. Jij wist Cniets van provoGceren en je wiClde me bekFeren en ik lEiet me alles lAmeren als ik mD7aar jou liGefde haCd.
Nu zit Gik de krant te lCezen en een bFurgerman te wGezen ik hoef geen honger meer te vCrezen maar toch dD7enk ik soms met spGijt. G7 G6 Aan de tCijd voor ik jou Gkende aan de Cvrolijke elFlende van de aErtistieke Ambende van de Fgoei-e Gou-we Ctijd. F

-

G

-

C