Boudewijn de Groot - Kinderballade

Hij was twa^Dalf had rappe leden, jongen ^D/Cuit de hof van Eden als hij l^Gachte lachten luidkeels alle le^Deuweriken m^Aee Met z'n bl^Dikkering van tanden, met zijn m^D/Carmerbleke handen leek hij ^Gop een tere engel uit een s^Aierlijk bal masqu^Dé Hij kon k^F#mlaterhelder zingen en zijn h^Gaar rook naar seringen O hij w^Das een waterprins die in zijn ^Bmpak van goudlam^Gee was ontst^Aegen aan de z^Dee

Zij was d^Dertien, een gazelle en haar ^D/Cnaam was Anabelle Anab^Gelle noemden haar zowel de h^Dinde als het r^Aee met haar h^Delderrode wangen, met haar gl^D/Cinsterende spangen leek zij ^Gin haar gazen bruidsjurk 't meest nog ^Aop een toverf^Dee Blauw war^F#men haar vreemde ogen, blauw maar z^Gonder mededogen O ze w^Das een kleine meermin die maar n^Bmet van lieverl^Gee, was ontst^Aegen aan de z^Dee

Samen ^Din het ochtendgloren wandeld^D/Cen zij langs het koren mild en z^Gonder ze te storen scheen het z^Donlicht naar ben^Aee en ^Donder de roze stralen kuste ^D/Chij haar lippen dralend en hij z^Gei haar wonderwoorden, zelfs het gr^Aas luisterde m^Dee Op het h^F#moren van die woorden, week voor h^Gen gedwee het koren en het l^Dispelde wees welkom en bood d^Bmoorgang aan de tw^Gee zoals e^Aens de rode z^Dee

^G Toen hij op geblaf van honden ^C dagen later werd gevonden ^Glag de kleine prins geschonden ^C in het koren z^Amonder fee ^Ammet zijn dode grote ogen k^Deek hij roerloos naar omhoog en l^Gangzaam ritselde het bloed nog ^C uit een gruwelijke sn^Dee ^G

Niemand w^Dist meer te vertellen hoezeer kl^D/Ceine annabelle had geh^Gouden van haar engel uit het s^Dierlijk bal masqu^Aé maar nog ^Galtijd r^Auist de z^Dee