Boudewijn de Groot - Draden

Nooit meer ^Dmslapen, er gaat te veel om in je hoofd. Nooit meer ^Dm/Brust, gezichten door elkaar in ver^Dm/Gwarring en in angst. Nooit meer al^Dm/Bbleen zijn, altijd die ^C7beelden hoe het was, in de ^Fjungle, in de ^F#dim7dorpen, op het land, in de ^Gmsteden en aan de ^Crand van de ^Dmafgrond. ^Dm

Nooit meer ^Dmstilte, er komt geen einde aan de pijn. Nooit meer ge^Dm/Bloof. Er is niemand die het voelt: de ver^Dm/Gspilling en de spijt. Nooit meer de^Dm/Bbzelfde want je bleef ^C7steken in de tijd. In de ^Fjungle, in de ^F#dim7dorpen, op het land, in de ^Gmsteden en aan de ^Crand van de ^Fafgrond.^{F F}

Nergens is het veilig ^Bbmeer be^Chalve in het huis. ^DmNog steeds een vijand ^Cen hij volgt het ^Amspoor. ^Am Je wilt maar een ding ^Dmdoen: loop door alle ^Amkamers, verbreek elke ver^Bbbindin^Bbg, snijd alle draden ^Dm9door.

Nooit meer ^Dmslapen. De oorlog is voorbij en toch, nooit meer ^Dm/Brust. De afstand was te groot en je ^Dm/Ghebt het geprobeerd. Nooit meer al^Dm/Bbleen zijn. J'hebt toen je ^C7wereld gecreëerd in de ^Fjungle, in de ^F#dim7dorpen, op het land, in de ^Gmsteden en aan de ^Crand van de ^Dmafgrond^Dm/C. ^{Dm/Bb F}