Boudewijn de Groot - De tuin der lusten

De ^Etijden veranderen ^Csneller dan ooit van^Cdaag kan al gisteren ^Dwezen Wat ^Dmorgen gebeuren gaat, ^Fweet niemand ooit mis^Cschien valt het ergste te ^Evrezen De ^Ekoepel van bloemen, de ^Cbol van kristal zij ^Ckunnen de liefde be^Dwaren De ^Dlijst om de wereld is ^Fbreekbaar en smal kom ^Chier en vergeet de ge^Evaren C

^CDraag de bonte druiventros ^Crijdend op flu^Gwelen dieren ^Cwaait de wind je haren los, a^Eaahh E

Ge^Ezichten in bloemen, ze ^Ckijken je aan kom ^Ckruip in een schelp met zijn ^Dtweeën Er ^Dvliegen nog zwaluwen ^Fuit de vulkaan en ^Choog om de roze mos^Ekeeën Kom ^Espring in het water en ^Cduik in de zee ver^Cberg je in het brons van de ^Dbomen Een ^Dvogel brengt vruchten en ^Fwijn voor ons mee zo^Clang we het lot nog ont^Ekomen C

^CDraag de bonte druiventros ^Crijdend op flu^Gwelen dieren ^Cwaait de wind je haren los, a^Eaahh E

Er ^Evliegt in de hemel een ^Cvogel voorbij ga ^Cmee op zijn rug naar het ^Dzuiden en ^Dwuif met een palmtak de ^Fwolken opzij zo^Cdat je de klokken hoort ^Eluiden Nu ^Eplukken we samen nog ^Cbloemen in 't gras en ^Cleven als goden in ^Dvrede Maar ^Dginder al strooien ske^Fletten met as en ^Cwonen in brandende ^Esteden C

^CDraag de bonte druiventros ^Crijdend op flu^Gwelen dieren ^Cwaait de wind je haren los, a^Eaahh E

e|^Eadd6--0--| B|--2--| G|--1--| D|--2--| A|--2--| E|--0--|