Bløf - Open je ogen

^AEr valt licht in mij naar b^Dinnen, ze staat n^Gaast mij met haar t^Aas. ^AAlsof er iets open g^Daat, iets^G wat er nog niet w^Aas. ^AEn al denk ik, nee dat we^Det ik, ook al i^Gs het nog maar kl^Aein. ^AHet staat in steen ge^Gadd9houwen, Ik ^D/F#moet nergens anders ^Azijn.

^AZe kijkt heel lang naar^D de wolken, en dan ^Gkijkt ze naar mi^Aj. ^AAlsof ze nu iets nieuws^D ziet, alsof^G er iets aan haar versch^Aijnt. ^AEn dan lacht ze, en dan^D straalt ze, en n^Giemand hier is vri^Aj. ^AIk kan maar niet beg^Gadd9rijpen, hoe ze z^D/F#o zichzelf kan z^Aijn.

^F#mDus open je o^Dgen voor m^Aij, l^F#moop je gel^Duk niet voorbi^Aj. [Interlude] A D G D

^AEr staat nooit iets in de st^Derren, wat ^Geen mens niet goed verst^Aaat. ^AAlsof elke vorm van u^Ditleg het ve^Gel te moeilijk maakt.^{A A}En je voelt het, en j^De ziet het, en je we^Get dat het zo^A is. ^AJe kunt niet meer beg^Gadd9rijpen, dat je n^D/F#ooit iets hebt gemi^Ast.

^F#mDus open je o^Dgen voor m^Aij, ^F#mloop je ge^Dluk niet voorb^Aij. ^F#mDus open je o^Dgen voor m^Aij, ^F#mloop je ge^Dluk niet voorb^Aij.

^F#mIets bijzonders, ^Bmheel eenvoudig^D. ^DHet gebeurt de hele ^F#mtijd ^F#mTot een donderslag b^Bmij heldere hemel ^{D D}Want vandaag gebeurt het ^F#mmij. ^{E E}

^F#mDus open je ^Dogen voor ^Amij, ^F#mloop je ^Dgeluk niet voorb^Aij. ^F#mDus open je ^Dogen voor ^Amij, ^F#mloop je ^Dgeluk niet voorb^Aij. ^F#mDus open je ^Dogen voor ^Amij, ^F#mloop je ^Dgeluk niet voorb^Aij. ^F#mDus open je ^Dogen voor ^Amij, ^F#mloop je ^Dgeluk niet voorb^Aij.