Armand - Giglied

Als ik ^Dergens een gig heb of ik ^Amoet gewoon gaan spelen Zit de ^Ckleedkamer meestal vol met ^A7enthousiaste fans Ik heb geen ^Dmanager die mij wegstopt, of zegt ^Adat ze mij vervelen Hoe mysteri^Ceuzer hoe meer succes, nou ik ^A7blijf gewoon een mens Want ik ^Dben zo in de wolken als ik de ^Gplanken kan bestijgen Soms na ^Ahonderden kilometers zitten denderen achter het ^Dstuur Weer en ^Dwind, nacht en ontij, wegwer^Gkers en filevorming Maar pas ^Aals ik mijn gitaar omhang begint het avon^Dtuur

Daar is die ^Dandere Manus ^Adie zichzelf Armand noemt Waar^Cvan ik sta te kijken, wat die ^A7allemaal beweert Als ie de ^Dmensen laat voelen wat ze ^Amet gevoel bedoelen En dat ie ^Cdat dan op muziek zet is volgens ^A7mij niet zo verkeerd O ik ^Ddank hemel en aarde, dat ik ^Gdit zomaar kan maken Hoe dit ^Amij kon overkomen, daar ben ik zelf nog steeds niet ^Duit Vooral niet ^Dtwijfelen aan jezelf, het pu^Gbliek kent geen genade En stug ^Adoorgaan met je ding doen totdat je wordt uitge^Dluid A

En als ik ^Dvan het podium stap, dan ben ik ^Ain een andere wereld Staat de ^Ctijd die anders doortikt, ge^A7woon een tijdje stil Dan flitst ^Dalles wat er gebeurt is, op de ^Aplanken door mijn gedachten Hoor ik ^Camper wat ze zeggen en zie ik ^A7door een cyber bril De ^Dzaal is al weer leeg, als ik de ^Ggitaarkoffer dichtmaak Dan ^Avoel ik waar elke muzikant mee om moet leren ^Dgaan The ^Dloneliest moment in your life, zei ^Gooit Nina Simone Want de ^Amensen gaan naar huis en laten jou daar eenzaam ^Dstaan

En ik ^Ezou feest willen vieren, want ik ^Bheb ‘t ‘em geflikt men Maar ieder^Deen die gaat naar bed, en alle ^B7kroegen zijn al dicht Dus ^Ehoud ik mij maar in en doe net ^Bof het doodgewoon is Zet de ^Dbakens voor de terugtocht want het ^B7wordt weer langzaam licht Als ik ^Eweer naar huis toe bolder maak ik ^Aonderweg een praatje met de ^Bpompbediende van het 24uurssta^Etion Oh, ik ^Eheb ze allemaal leren kennen ^Adoor de velen jaren Van ^BSwentibold tot Bolder, en van Voetpomp tot De ^EZon

En heel de ^Elange weg naar huis over^Bpeins ik wat gespeeld heb Krabbel ik ^Dkreten op mijn bloknoot en ^B7stuur ik met mijn knie ^EGoed zijn betekent beter worden ^Bdan je was tot nog toe Alweer ^Dvlekken op mijn teksten van dat ver^B7rekte broodje brie Om niet ^Egek te worden van geluk heb ik ^Aheel wat moeten leren Dat roem en ^Bgeld zat, dus echt geen verkoudheid voor^Ekomt Dat je ^Eop zijn tijd moet eten, en ^Aop zijn tijd moet slapen En dat ^Bklatergoud afbladdert als het applaus weer is ver^Estomd