Ann Christy - De roos

Men zegt van l^Ciefde dat ze z^Gacht is Als een l^Fief en t^Geder woo^Crd Men zegt van lie^Cfde dat ze h^Gard is En zo va^Fak het ^Ggeluk verm^Coord Men noemt h^Emaar hunker en verl^Amangen Men noemt h^Dmaar redder in n^Good Ik zeg dat li^Cefde als een bl^Goem is Waaro^Fp de zon haar ^Gstralen^C strooit

Ze is het ha^Crt zo bang en bre^Gekbaar Zo wa^Fnkel en ^Gzo bro^Cos Ze is de dr^Coom bang voor ‘t ont^Gwaken Omd^Fat ze dan de w^Gaarheid hoo^Crt Ze wacht op w^Emie haar nu willen plu^Amkken Op w^Dmie haar tran^Gen steelt Zo ba^Cng om vroeg te ste^Grven Voor ze werke^Flijk hee^Gft gelee^Cfd

En is de na^Ccht zo koud en een^Gzaam Duurt het wac^Fhten veel^G te lan^Cg Denk dan ma^Car dat geluk al^Gleen is Voor wie er he^Fvig na^Gar verla^Cngt Denk dan m^Emaar dat bittere w^Aminters En dik^Dmke lagen sne^Geuw Nog no^Coit hebben verhi^Gnderd Dat de ro^Fos hen ^Goverlee^Cft