Ann Christy - De roos

Men zegt van l^Ciefde dat ze z^Gacht is Als een l^Fief en teder wo^Cord Men zegt van lie^Cfde dat ze h^Gard is En zo va^Fak het geluk ver^Cmoord Men noemt h^Gaar hunker en ver^Flangen Dm (or G) F Men noemt haar redder in nood Ik zeg dat li^Cefde als een bl^Goem is Waaro^Fp de zon haar strale^Cn strooit

Ze is het ha^Crt zo bang en bre^Gekbaar Zo wa^Fnkel en zo br^Coos Ze is de dr^Coom bang voor ‘t o^Gntwaken Omd^Fat ze dan de waarheid ho^Cort Ze wacht op w^Gie haar nu willen plu^Fkken Dm (or G) F Op wie haar tranen steelt Zo ba^Cng om vroeg te ste^Grven Voor ze werke^Flijk heeft gele^Cefd

En is de na^Ccht zo koud en een^Gzaam Duurt het wac^Fhten veel te la^Cng Denk dan ma^Car dat geluk al^Gleen is Voor wie er he^Fvig naar verl^Cangt Denk dan m^Caar dat bittere win^Gters En dik^Fke lagen sne^Ceuw Nog no^Coit hebben verhi^Gnderd Dat de ro^Fos hen overle^Ceft