Alban Skenderaj - Kur fjalet mungojne
Autoscroll
1 Column
Text size
Transpose 0
Tuning:
Kur Fjalet Mungojne - Alban Skenderaj
BmTi ulur në një stol e vendosur shikon
Ti me dyshimet e tua që vet i ndihmonë
DHeshtja lehtë tëE pushton
Adhe fjlaët e ndjera s`të Dvinë
BmNdoshta një krenari të kEotë
AKërkon ti të mbrosh me vështBmrim
Pastaj ëDmbël me shfAaqesh papBmritur
dhe me gjen Dtë pa ApërgaiturBm
DDorën ma merAr dhe fortë Bmti ma shtrengon
më e fortDa ndjenAjë e arrituBmr
DTi nuk gjen dot forAcën të më shohësh nëBm sy
DNdihem i vetAmuar kur jemi të dBmy
BmTi bukur e kupton më s`do jet si njëherë
Ti rolin tënd vazhdon por frika të merr
DHeshtja nisë të Ebraktisë
dhe lotëAt e ndjera te vinë D
BmZemra trokitjen e Enisë
ATashmë i vertetë ky trisBmhtim
Pastaj ëDmbël me shfAaqesh papBmritur
dhe me gjen Dtë pa ApërgaiturBm
DFjalët e tuAa vonBmë po tingëllojnë
Ato fjaDlë që dikur i kamA pritur Bm
DFjalët e ndërtAojnë një lumturi Bm
DNdihem i vetmuar Akur jemi të dy Bm
DTi nuk gjen dot Aforcën të më shohësh nëBm sy
DNdihem i vetmuaAr kur jemi të dy Bm
GooooAOOBmoooEoOGOoAoooBm
GooooAOOBmoooEoOGOoAoooBm.