Alban Skenderaj - Kur fjalet mungojne
Autoscroll
1 Column
Text size
Transpose 0
Kur Fjalet Mungojne - Alban Skenderaj
AmTi ulur në një stol e vendosur shikon
Ti me dyshimet e tua që vet i ndihmonë
CHeshtja lehtë tDë pushton
Fdhe fjlaët e ndjera s`t?C? vinë
AmNdoshta një krenari tëD kotë
FKërkon ti të mbrosh me vëAmshtrim
Pastaj ?C?mbël me sFhfaqesh pAmapritur
dhe me gjen Ctë paF përgaitAmur
CDorën ma meFrr dhe fort?Am? ti ma shtrengon
më e forCta ndjeFnjë e arriAmtur
CTi nuk gjen dot forFcën të më shohësAmh në sy
CNdihem i vetFmuar kur jemi të Amdy
AmTi bukur e kupton më s`do jet si njëherë
Ti rolin tënd vazhdon por frika të merr
CHeshtja nisë t?D? braktisë
dhe lot?F?t e ndjera te vinë C
AmZemra trokitjen e Dnisë
FTashmë i vertetë ky trAmishtim
Pastaj ?C?mbël me sFhfaqesh pAmapritur
dhe me gjen Ctë paF përgaitAmur
CFjalët e tFua voAmnë po tingëllojnë
Ato fjaClë që dikur i kFam pritur Am
CFjalët e ndëFrtojnë një lumturiAm
CNdihem i vetmuar Fkur jemi të dy Am
CTi nuk gjen dot Fforcën të më shohësAmh në sy
CNdihem i vetmuaFr kur jemi të dy Am
FooooFOOAmoooDoOFOoFoooAm
FooooFOOAmoooDoOFOoFoooAm.