Autoscroll
1 Column 
Text size
Transpose 0
Kur Fjalet Mungojne - Alban Skenderaj
AmTi ulur në një stol e vendosur shikon Ti me dyshimet e tua që vet i ndihmonë CHeshtja lehtë tDë pushton Fdhe fjlaët e ndjera s`t?C? vinë AmNdoshta një krenari tëD kotë FKërkon ti të mbrosh me vëAmshtrim
Pastaj ?C?mbël me sFhfaqesh pAmapritur dhe me gjen Ctë paF përgaitAmur CDorën ma meFrr dhe fort?Am? ti ma shtrengon më e forCta ndjeFnjë e arriAmtur
CTi nuk gjen dot forFcën të më shohësAmh në sy CNdihem i vetFmuar kur jemi të Amdy
AmTi bukur e kupton më s`do jet si njëherë Ti rolin tënd vazhdon por frika të merr CHeshtja nisë t?D? braktisë dhe lot?F?t e ndjera te vinë C AmZemra trokitjen e Dnisë FTashmë i vertetë ky trAmishtim
Pastaj ?C?mbël me sFhfaqesh pAmapritur dhe me gjen Ctë paF përgaitAmur CFjalët e tFua voAmnë po tingëllojnë Ato fjaClë që dikur i kFam pritur Am
CFjalët e ndëFrtojnë një lumturiAm CNdihem i vetmuar Fkur jemi të dy Am CTi nuk gjen dot Fforcën të më shohësAmh në sy CNdihem i vetmuaFr kur jemi të dy Am
FooooFOOAmoooDoOFOoFoooAm FooooFOOAmoooDoOFOoFoooAm.