Alban Skenderaj - Ata sy

^EmDje i humbur i zhytur n^Amë kërkim. ^BSot ndihem më i lumtur,^D plot me frymëzim, ^Ampor kur nata bie un^C prap kerkoj ^F#atë zë të ëmbël ^Bqë zemren të ma shëroj

^EmPo kur fati s`të nje^Amh jo nuk të troket në derë ^Bhmm.. kështu e ka kjo jetë pak të jep e p^Dak të merr ^Ampo kur nata bie,^C unë prap kërkoj ^F#Dy sy që dhe natën unë^B mund ti dalloj

^BA<^Di>-C>ta syyyy janë në c`do v<sup>G</sup>end në c`do ^Chapë në c`do hapsirë e në c`do ^Gkënd

Ata ^Csy që i kanë d^Ghënë ditës die^Dll natës ^Bhënë po kët n^Catë bie s^Ghi bie l^Cot bie pendim mbi syte e m^Gi ata s^Cy që dtë kanë d^Ghenë dashur^Di të pa thënë ^Em

^EmKoha bën punën e saj ^Ami bën njerizit më të fortë ^Bdhe unë dua që mendjen ta ndaj të trok^Das në tjetër portë

^Ampo kur nata bie ^Cunë prapë kërkoj ^F#atë aromë të ëmbël që nga sh^Btrati të më zgjojë ^Emmë s`dua të presë si një<sup>Am</sup> skllavë unë në liri <sup>B</sup>dua ti jap vetës shpresë<sup>D</sup> ta kapërcej ktë histori <sup>Am</sup>po kur nata bie <sup>C</sup>heey un prapë kërkoj dy<sup>F#</sup> sy plotë me drit që dhe n<sup>B</sup>atën s`perendojnë