Alban Skenderaj - Ata sy

^EmDje i humbur i zhytur n^Amë kërkim. ^BmSot ndihem më i lumtur,^Am plot me frymëzim, ^Ampor kur nata bie un^C prap kerkoj ^F#atë zë të ëm^Bmbël që zemren të ma shëroj

^EmPo kur fati s`të nj^Ameh jo nuk të troket në derë ^Bmhmm.. kështu e ka kjo jetë pak të jep e^D pak të merr ^Ampo kur nata bie,^C unë prap kërkoj ^F#Dy sy që dhe natën u^Bmnë mund ti dalloj

Ata s^Cy janë në c`do<sup>G</sup> vend në c`do^C hapë në c`do hapsirë e në c`do^G kënd

Ata ^Csy që i kanë^G dhënë ditës di^Dell natë^Bms hënë po kët ^Cnatë bie^G shi bie l^Cot bie pendim mbi syte e m^Gi ata s^Cy që dtë kan?^G? dhenë da^Dshuri të pa th?^Em?në

^EmKoha bën punën e saj ^Ami bën njerizit më të fortë ^Bmdhe unë dua që mendjen ta ndaj të tro^Dkas në tjetër portë

^Ampo kur nata bie ^Cunë prapë kërkoj ^F#atë aromë të ëmbël që ^Bmnga shtrati të më zgjojë ^Emmë s`dua të presë si <sup>Am</sup>një skllavë unë në liri <sup>Bm</sup>dua ti jap vetës shpres<sup>D</sup>ë ta kapërcej ktë histori <sup>Am</sup>po kur nata bie <sup>C</sup>heey un prapë kërkoj dy sy pl<sup>B</sup>otë me drit që dhe natën s`pe^Bmrendojnë