Will Tura - De autoweg naar istanbul

^BmDag en nacht denk ^Dik aan jou, hoe je ^Glacht, hoe je ^Bmweent Hoe je 's ^Emmorgens stil voor ^Gdrie de tafel ^Ddekt ^BmDag en nacht denk ^Dik aan jou, aan je ^Ghuid, aan je ^Bmhaar Hoe je al^Emleen ligt in dat ^Gveel te grote ^Dbed

De ^Dautoweg naar Istanbul ligt ^Azielsverlaten in de nacht Het ^Gstuur hangt zwaar in m'n handen, Radio ^DSofia speelt zacht Af en toe een tegenlicht, her^Ainnert da'k niet slapen mag Want ^Gginds achter de bergen, wachten ^Bmmensen; op m'n ^Cvracht (vr^Aaor)

^BmDag en nacht denk ^Dik aan jou, hoe je ^Glacht, hoe je ^Bmweent Hoe je 's ^Emmorgens stil voor ^Gdrie de tafel ^Ddekt ^BmDag en nacht denk ^Dik aan jou, aan je ^Ghuid, aan je ^Bmhaar Hoe je al^Emleen ligt in dat ^Gveel te grote ^Dbed

De ^Dradio geeft berichten waarvan 'k ^Aweinig begrijp Zo^Glang ik maar je naam niet hoor, rij ik ^Ddoor Jou, de kinderen en thuis telt al; ^ALeentje en Henk De ^Gwarmte van je hart, dat is ^Bmwaar; ik nu aan ^Cdenk (vr^Aaor)

De ^Dochtend kleurt de hemel rood wan^Aneer 'k de grens bereik Men ^Gziet de lading na, ik drink ^Dthee 'k Zie hoe je wakker wordt, hoe je ^Aaanleunt tegen mij 'k ^GHoor hoe je zachtjes zegt: Maak me ^Bmblij ^C (vr^Aaor)

^BmDag en nacht denk ^Dik aan jou, hoe je ^Glacht, hoe je ^Bmweent Hoe je 's ^Emmorgens stil voor ^Gdrie de tafel ^Ddekt ^BmDag en nacht denk ^Dik aan jou, aan je ^Ghuid, aan je ^Bmhaar Hoe je al^Emleen ligt in dat ^Gveel te grote ^Dbed