Vasilis Papakonstantinou - O xeimwnas

^DmΟ χειμώνας είν' αγόρι, ^Fμ' ένα αδέξιο πανωφόρι, ^Dmπου γυρνάει τις νύχτες κ^Amαι μεθάει.

^DmΑνταμώνει τις νιφάδες, ^Fστων σπιτιών τις χαραμάδες, ξενι^Dmτεύεται μες στα φι^Amλιά.

^AmΤις νιφάδες ξελογιάζεις, ^Dmστο χορό τις δοκιμάζει. ^GmΨάχνει εκείνη, ήλιο που έχει, ^Amτον Απρίλη που αντέχει.

^DmΟ χειμώνας είν' αγόρι, ^Fθέλει τη λευκή την κόρη, ^Dmτο γοβάκι να ταιριάξει, ^Amτη χιονάτη του ν' αρπάξει.

^DmΟ χειμώνας ψάχνει φίλη, ^Fμα φοβάται τον Απρίλη ^Dmκαι ζητάει απ' τις νεράιδες, ^Amνα του βρουν κι άλλες νιφάδες.

^AmΜην του λέτε για αγάπη, ^Dmμόνο ψάξτε τη χιονάτη, ^Gmπου 'χει τατουάζ στην πλάτη, ^Amέναν ήλιο για προστάτη.

^AmΜη μιλάτε του χειμώνα, ^Dmμόνο βρείτε του κρυψώνα, ^Gmη νιφάδα του θα λιώσει, ^Amλίγο πριν να ξημερώσει. ^Dm

^AmΜη μιλάτε του χειμώνα.