Notis Sfakianakis - Genethlia

^AmΣτα μονο^Fπάτια του ^Amκαημού στη γέφυρα του στεναγμού μ' έκάν' η ^Dmμάναμου ^{G Dm}Μια φθινοπωρινή βραδιά, ζωή η ^Fκρύα σου ^Gκαρδιά είδαν τα ^Amμάτια μου ^{Em Am}Με κουδουνίστρες πλαστικές όμορφες και χρωματιστές με νανου^Dmρίζανε ^{Am Dm}Και τα ματάκια τα μικρά είδαν του ^Fκόσμου ^Gτ' αγαθά και συμφω^Amνήσανε ^F

^AmΉταν το γάλα μου ^Fπικρό και το ^Dmνεράκι μου γλυφό που με μεγάλωνε Κι απέναντι στη κούνια μου, η ^Fμοίρα η ^Gκακούργα μου και κα^Amμάρωνε ^{Em Am}Ήταν το κλάμα μου μουντό σαν κάτι να 'θελα να πω, μα δεν με νι^Dmώσανε Μια λυπημένη αναπνοή για τη που^Fτάνα τη ^Gζωή που μου χρε^Amώσανε

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνη^Emσα, δεν με ρω^Dmτήσανε ζωή, μα σε συ^Amνήθισα ^DmΣαν πληγωμένο αετόπουλο στο ^Amχώμα, ψάχνω τη ^Gδύναμη να κρατηθώ α^Cκόμα Σαν πληγω^Dmμένο αετόπουλο στο ^Amχώμα. ψάχνω τη ^Gδύναμη να ^Emκρατηθώ α^Amκόμα

^AmΠάνω σε λάσπες και καρφιά στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερ^Dmπάτησα Ισορροπία σταθερή για να προ^Fλάβω τη ^Gζωή, όμως την ^Amπάτησα Μονό το "α" και το "χ" στη σχολική μου εποχή πρωτοσυλ^Dmλάβισα Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί" όπου ^Fβρεθώ μ' ^Gακολουθεί κι ας τρια^Amντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός και γω στο δρόμο μου σκυφτός έκανα ^Dmόνειρα ^{Am Dm}Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς που ^Fκολυμπάνε στους ^Gαφρούς και στα λα^Amσπόνερα ^{Em Am}Στάζει το αίμα της ψυχής, σαν τις σταγόνες της ^Emβροχής όμως ποιος ^Dmνοιάζεται ^{Am Dm}Και την αόρατη πληγή που ^Fμέσα μου αι^Gμορραγεί ποιος την μοι^Amράζεται ^Em

^AmΈτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξε^Emκίνησα, δεν με ρω^Dmτήσανε ζωή, μα σε συ^Amνήθισα Σαν πληγω^Dmμένο αετόπουλο στο ^Amχώμα, ψάχνω τη ^Gδύναμη να ^Emκρατηθώ α^Cκόμα Σαν πληγω^Dmμένο αετόπουλο στο ^Amχώμα. ψάχνω τη ^Gδύναμη να ^Emκρατηθώ α^Amκόμα Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξε^Emκίνησα, άλλα μου ^Dmδείξανε και άλλα εγώ αν^Amτίκρισα Θεέ μου κι ας ^Dmήξερα ποια μέρα θα πε^Amθάνω και του ^Gθανάτου μου ^Amγενέθλια να ^Cκάνω Θεέ μου κι ας ^Dmήξερα ποια μέρα θα πε^Amθάνω και του ^Gθανάτου μου ^Amγενέθλια να κάνω