Nick En Simon - Vaderdag

Voelt als h^Dagel op een w^Garme zomer d^Dag Het is een h^Bmuilbui, te^Grwijl ieder ander la^Acht Het pl^Emezier is mij on^Bmtnomen en er i^Ems nooit een ont^Bmkomen a^Aan

Of ik w^Daad mij in de w^Gaan van alled^Dag Maar hij b^Bmlijft me achter v^Golgen, deze d^Aag In ge^Emdachten blijf ik d^Bmromen maar er ^Emis nooit een on^Bmtkomen a^Aan

^DÉén keer per^A jaar^G, voel ik me ^Dminder ^BmIedereen v^Arolijk en ie^Gdereen l^Aacht ^DÉén keer per^A jaar, dan^G voel ik m'^Bmn tranen Want d^Eman is het V^Aaderd^Dag

't Is een d^Dag waarop de z^Gon zijn zin kw^Dijt raakt 't Is een d^Bmag die mij i^Gntens verdrietig m^Aaakt Het is een z^Emondag, zonder z^Bmorgen Voor de ^Emvaders die pas m^Bmorgen ga^Aan

^DÉén keer per ^Ajaar,^G voel ik me ^Dminder ^BmIedereen v^Arolijk en ie^Gdereen la^Acht ^DÉén keer per ^Ajaar, dan^G voel ik m'n^Bm tranen Want ^Emdan is het ^Avader^Bmdag ^EmDan is het v^Aaderd^Dag ^Dsus4