LemON (Poland) - Papier

^DmJestem w stanie, mimo tej rysy ^BPośród wszystkich tych listów rozpoznać two^Gmje pismo. Przyznam, że ułatwi^Fasz to, b^Co tylko ty p^Dmrzelewasz^E7 myśli na ja^Dmpoński papier, zupełnie inny. ^BOn wchłania światło, a nie odbija go i nie sze^Gmleści. ^FJest bezgłośny, tak ^E7jak z drzewa liść ma w sobie wilgoć.

^BTo niewiarygodne, ^Dmjak jed^Fen człowiek w stan^Bie jes^Dmt tworz^Cyć mój świat piękniejszym.

^DmDzięki ci za mądrość, ^DmDzięki za nadzieję ^BNikt nawet nie zdoła zbliżyć się ^Gmdo furtki ^Ftwego umysłu. ^DmDzięki ci za serce ^DmDzięki za twą wiarę, ^BNaszą miłość, słowo, k^Gmwiat poziomk^Fi i to czekanie.

^DmPiszesz, ^Dmsiedzimy przy pustych talerzach, ^BLśnią nazbyt jasno, A my lubimy brud i^Gm ten szlachetny osad na s^Frebrze. ^E7Przekładamy nad błysk ^E7niemy półcień. ^DmPiszesz, ^DmLudzie, rzuceni jak ziarno, ^Bnaprawdę wierzą, że miłość jest spokojem, ^GmWielkim darem, ^Fa my dobrze w^Ciemy ile łez podlewa^E7 ten kwiat.

^BTo niewiarygodne, ^Dmjak je^Fden człowiek w sta^Bnie je^Dmst twor^Czyć mój świat piękniejszym.

^DmDzięki ci za mądrość, ^DmDzięki za nadzieję ^BNikt nawet nie zdoła zbliżyć się ^Gmdo furtki ^Ftwego umysłu. ^DmDzięki ci za serce ^DmDzięki za twą wiarę, ^BNaszą miłość, słowo, k^Gmwiat poziomk^Fi i to czekanie.