Kinga Bán - Maanlicht

^AMaanlicht, went je blik naar het^F#M maanlicht Volg de stem van^D je dromen, wees bereid laat je ^C#Mgaan Vind je ^Bmeenmaal de zin van wat g^F#Meluk ook weer is Een nieu^Ew leven breekt dan aan ^A

^ADromen, heel alleen in het maanl^F#micht Droom ik hoe het^D voorbij vloog. Ach, hoe mooi wa^C#ms ik toen Nooit ve^Bmrgeet ik de tijd dat ik ^F#Mgeluk nog begreep Oh die t^Eijd weer, overdoen ^A

^C#mAs en wa^Dlm, van^C#m avondr^Dook ^C#mDe ochtendnevel ^Ahuivert ^{E C#m}Er dooft^A een lamp alweer^B een nacht ten^F#m einde ^C#MAlweer een nieuw^F#e morgen^B

^ADaglicht, op de zon moet ik wach^F#mten Aan een nieuw le^Dven denken, ik moet sterk zijn v^C#mol kracht Als het ^Bmlicht wordt, zal deze na^F#Mcht herinnering zijn En begin^Et een nieuwe dag ^A Tussenspel

^AmZonlicht, speel in zomer^Fbomen, ^DmJe zo tintelenend spel ^{C B}De herinnering is verble^Fekt als sterren^Em, verjaagd door het fel^Am zon^G/Blicht

^CStreel me. Laat me ^C/Bniet meer alleen^Am zijn, met wat ik me herinner v^Fan mijn tijd in^Em de zon. Raak me ^Dmaan en dan weet je wat geluk ook^Am weer is. Kijk, ee^Fn nieuwe^G dag be^G/Bgint. ^C