De Strangers - Oh mijnen blauwe geschelpte

Ik zit as ^Dduif, ge ^Gmeuget ^Dwete op het ^Dkot van ^Gmottige ^DPier, mor na ^Dzennek ^Gwijd ver^Dslete en ik ^Dvlieg be^Akan nie ^Dmiêr. ^D

In den ^Dtijd dee'k ^Gniks as ^Dreize nor Qui^Dvrain of ^Gnor Poit^Diers, viel ik ^Dsoemteds ^Gin de ^Dprijze, wette ^Dwa de ^APier dan ^Dzee: ^D

^DOh, mijnen blauwe ge^Gschelpt^Ge, ^Ggij zè m’n lievelings^Dduif. ^DOh, mijnen blauwe ge^Gschelpt^Ge, ge ^Gligd'in de boveste ^Dschuif, ge zè gij be - ^Agot ... de krak van me ^Dkot. ^D

Ik had op ^D't duive^Gkot e ^Dliefke, het was e ^Dvinnig ^Gen e ^Dknap, mor ik ^Dmoest soems ^Gop ’n ^Ddiefke spele ^Dop het ^Aweduw^Dschap. ^D

En dan ^Dvloog ik ^Gveur te ^Dwinne, ik wou ^Dba me ^Gliefke ^Dzijn, kwam ik ^Ddan as ^Geerste ^Dbinne dan wast ^D't duive^Akot te ^Dklein. ^D

^DOh, mijnen blauwe ge^Gschelpt^Ge, ^Ggij zè m’n lievelings^Dduif. ^DOh, mijnen blauwe ge^Gschelpt^Ge, ge ^Gligd'in de boveste ^Dschuif, ge zè gij be - ^Agot ... de krak van me ^Dkot,^{G D} ge zè gij be - ^Agot ... de krak van me ^Dkot. ^{D# D# D#}

'k Zèn na ^D#oud en ^G#'k zèn ver^D#slete, da valt ^D#veur 'n ^G#duif ni ^D#mee, alle - ^D#man is ^G#mij ver^D#gete, d'r is ^D#niemand ^A#die nog ^D#zee: ^D#

^D#Oh, mijnen blauwe ge^G#schelpt^G#e, ^G#gij zè m’n lievelings^D#duif. ^D#Oh, mijnen blauwe ge^G#schelpt^G#e, ge ^G#ligd'in de boveste ^D#schuif,

ge zè gij be^A#got de krak van me ^D#kot, ge zè gij be^A#got de krak van me ^D#kot, ge zè gij be^A#got de krak van me ^D#kot, ge zè gij be^A#got de krak van me ^D#kot,

^A#ah ... zedder al ..^D#. wie we daar hemme ... mor mor m'nen blauwe geschelpte ... ^A#Allé kom, komt nor ^D#beneeje ... hoe zedde gekome? te voet zeker ... ^A#Mokt da ge beneeje ^D#zè. . allé kom, hier moette gij zèn. . ^A#Komt er af of 'k ze^D#t oe d'r op. . a ge ni mokt da ge benee-je zè ^A#dan koomek oe d'r b^D#oven hale, en dan kund'r beneeje ook niemiêr op ... ^A#mokt da g'r zij. . ^D#hier moette zijn ...b'halve dagge komt van da dak af ...